Alice kreeg er genoeg van om naast haar zus Lorina aan de rivier te zitten niksen. Een paar keer had ze in het boek gekeken dat Lorina aan het lezen was, maar er stonden geen tekeningen in en ook geen gesprekken – en wat heb je aan een boek, dacht Alice, zonder plaatjes of praatjes.

KORTE INHOUD 
“Ga met Alice op avontuur in een wonderlijke wereld waar dieren en bloemen kunnen praten, waar alles mogelijk is en waar niets is wat het lijkt. Alice in Wonderland van Lewis Carroll geldt als een van de grootste klassiekers uit de wereldliteratuur, vooral door het spel met taal, identiteit en logica. Meesterlijk vertaald door Imme Dros.

‘Er is maar één Alice in Wonderland . Het is een uniek boek, in vorm en woordkeus, zo fantasievol en vol grappen. Zo’n boek vind je maar één keer in je leven. Alice in Wonderland staat op eenzame hoogte. Wie van taal houdt, houdt onvoorwaardelijk van de avonturen van Alice.’ – Imme Dros”

Ze knielde en keek door dat gangetje in de mooiste tuin die ze ooit had gezien. Wat verlangde ze ernaar om rond te dwalen tussen de veelkleurige bloembedden en de koele fonteinen, maar ze kreeg niet eens haar hoofd door de deuropening.

‘Wie ben jij?’ vroeg de Rups. Geen bemoedigende opening voor een goed gesprek.
Alice antwoordde wat verlegen: ‘Ik – ik weet het niet precies, meneer, ik weet wie ik was toen ik vanochtend opstond, maar ik geloof dat ik daarna wel een paar keer ben veranderd.’
‘Wat bedoel je daarmee?’ vroeg de Rups streng. ‘Verklaar je nader!’ 

MIJN MENING 
Na de prachtige luxe editie van De geheime tuin, vertaald door Imme Dros en met illustraties van Linde Faas (Ik las & besprak de minder luxe editie die eerder verscheen, met al een prachtige omslagillustratie! De andere heb ik inmiddels ook ), is er nu deze prachteditie van een andere favoriet van mij: Alice in Wonderland! Ook superfijn vertaald door Imme Dros en prachtig geïllustreerd door Linde Faas.

Ook al heb ik Alice in Wonderland al heel vaak gelezen (Alice en haar avonturen door de spiegel – die ook in dit boek staat – iets minder vaak, die vond ik toen ik klein was niet leuk, maar nu waardeer ik het tweede verhaal wel heel erg!) ik werd toch weer heerlijk meegesleurd die geweldige droomwereld in! Op reis met Alice naar Wonderland om het haastige Witte Konijn te ontmoeten, de filosofische Rups, de raadselachtige Say Cheesekat, de gekke Hoedenmaker en Maartse Haas, en natuurlijk de boze Hartenkoningin…
En daarna nog eens op reis met Alice, maar dit keer naar Spiegelland! Waar we de Witte Koningin ontmoeten, de Rode Koningin, Humpty Dumpty, Twiedeldum en Twiedeldie en nog veel meer wonderlijke figuren, in een soort schaakbord-landschap…
En dat alles in een ‘zonderling’ verhaal vol woordkunsten, woordspelletjes, woordgrappen, en onbegrijpelijke poëzie waar Alice gedwongen is naar te luisteren (ze wil steeds beleefd blijven) én met de meest fantastische personages!

‘Maar ik wil niet bij een gek langsgaan,’ merkte Alice op.
‘Tja, daar kun je niets aan veranderen,’ zei de Kat, ‘we zijn hier allemaal gek. Ik ben gek. Jij bent gek.’
‘Hoe weet u dat ik gek ben?’ vroeg Alice.
‘Dat moet wel,’ zei de Kat, ‘anders was je hier niet gekomen.’ 

‘O, Kitty! Hoe leuk zou het zijn als we door het glas heen naar het Spiegelhuis konden gaan! Ik weet zeker dat er, o – prachtig mooie dingen zijn daar! Laten we doen alsof er een manier is om binnen te komen. Laten we doen alsof het glas zo zacht is geworden als mist, zodat we erdoor kunnen. Hé, het wordt echt een soort damp, volgens mij!’ 

Ik vloog door het verhaal heen, mede door de hele fijne vertaling van Imme Dros, het is zo heerlijk soepel leesbaar! Zelfs onbegrijpelijke gedichten werden iets beter leesbaar nu, haha! Het enige waar ik wat moeite mee had was de ‘Say Cheesekat’, wel heel leuk gevonden en zeker aansprekend denk ik voor nieuwe lezers, maar ik vind het een vreselijke naam voor de ‘Kolderkat/ Cheshire Cat’.
Ik heb echt onwijs zitten genieten van deze frisse vertaling van de twee Alice-verhalen! Van de avonturen, de humor – ik heb echt flink zitten gniffelen, zeker bij het tweede verhaal – én van de heerlijke kleine illustraties binnenin van Linde Faas, naast uiteraard de pracht-omslag! Naast Alice is mijn favoriete personage de Cheshire Cat en ik ben wel een beetje verliefd geworden op Lindes Kat!
Hoe vaak ik dit verhaal ook lees, ik ben er iedere keer weer weg van! Van het fantasierijke, van de woordkunsten, van de personages… En dit is echt een geweldige aanwinst voor mijn Alice-verzameling.

PS: toevallig keek ik laatst met de kinderen weer eens de Disney-film Alice in Wonderland, heel erg leuk om te zien dat daarin elementen zitten van állebei de Alice-verhalen!

‘Dan heb je vast nog niet genoeg ervaring,’ zei de Koningin. ‘Toen ik zo oud was als jij oefende ik het altijd een half uur per dag. Nou, ik heb soms wel zes onmogelijke dingen geloofd voor het ontbijt.’ 

‘Je kijkt verdrietig,’ zei de Ridder op bezorgde toon, ‘laat ik een lied voor je zingen als troost.’
‘Is het erg lang?’ vroeg Alice, want ze had die dag al aardig wat poëzie moeten verwerken.

Alice in Wonderland 
ISBN 9789025884659 – Uitgeverij Leopold – 224 pagina’s – Verschenen: juli 2023 – Vertaald door: Imme Dros – Illustraties: Linde Faas – Leeftijd: 9+