De steenarend die hoog boven de Zwitserse Alpen cirkelde, zag hen al van verre aankomen. Op het smalle paadje dat naar Dörfli leidde liep een jonge vrouw die blijkbaar haast had, en aan haar hand sleurde ze een klein meisje met knalrode wangen mee.
Korte inhoud
“Wanneer de wees Heidi door haar tante Dete bij haar norse opa in de Zwitserse alpen wordt achtergelaten, moet iedereen aan het nieuwe leven wennen. Gelukkig weet Heidi met haar zonnige karakter het hart van haar opa al snel te veroveren. Rennend door de grasweiden met de jonge geitenhoeder Peter en zijn kudde, leidt Heidi een heerlijk vrij leven.”
‘Ik heet Heidi. En wie ben jij?’
‘Iedereen weet wie ik ben,’ antwoordde hij. ‘Ik ben Peter. Ik pas op de geiten van het dorp.’
Grootvader Berg, want zo werd hij genoemd in het dorp, zat op een bankje voor zijn hut te kijken hoe Dete en de twee kinderen naar boven klauterden. Er kon geen lachje af. Hij zag er nog grimmiger uit dan de bergen die boven de hut uit torenden.
Mijn mening
Ik werd verliefd op de illustraties van Briony May Smith bij het prentenboek De lente van Kleine Beer, toen ben ik haar gaan volgen op Instagram en zag ik dat ze ook prachtige Heidi-illustraties gemaakt heeft; dus toen deze Heidi editie (naverteld door Jeanne Willis) bij Gottmer verscheen was ik dolblij dat ik hem mocht lezen en bespreken! 
Bijna iedereen kent deze klassieker wel denk ik, over het weesmeisje Heidi dat bij haar norse grootvader in de alpen gaat wonen. Ze weet hem te ontdooien, sluit vriendschap met geitenhoeder Peter en zijn grootmoeder en heeft het daar geweldig naar haar zin. Op een dag wordt ze door haar tante Dete naar Frankfurt gebracht om daar het zieke meisje Clara gezelschap te houden (en meteen wat manieren te leren). Maar Heidi voelt zich daar doodongelukkig, ze is haar hele vrijheid kwijt en mist grootvader en de bergen vreselijk! Hoeveel ze ook van Clara houdt, ze wil niets liever dan terug naar huis…
Ik heb een tijd over dit prentenboek/voorleesboek – veel prenten, maar ook veel tekst – gedaan, want ik heb hem heerlijk in kleine stukjes voorgelezen aan Levi (6). We genoten samen zo ontzettend van dit fijne verhaal! Het was toch steeds stiekem nog een stukje extra lezen voor het slapengaan… 
Ik hou heel erg van deze klassieker, we hebben hem bijvoorbeeld ook al eens in een Geronimo Stilton-versie gelezen en kennen de tekenfilmpjes natuurlijk, en deze editie is wel echt een topper hoor! Natuurlijk al door de onwijs mooie, sfeervolle en lieve illustraties van Briony May Smith, maar deze navertelling van Jeanne Willis (en vertaling van Melanie Lasance) leest echt heerlijk vlot en soepel weg. Zo kan dit vertederende en ontroerende – veel met een brok in mijn keel gezeten – verhaal nog jaren en jaren mee! 
Wij houden van Heidi!
Even wist Heidi niet waar ze was, maar toen ze de barse stem van opa hoorde en de zoete geur van het hooi rook, wist ze het weer.
Ze kon kilometers ver kijken, maar nergens zag ze bergen of alpenweiden. Heidi voelde zich verder van huis dan ooit en bedroefd klom ze weer naar beneden, naar Clara.
Heidi
ISBN 9789025772338 – Uitgever: Gottmer – 96 pagina’s – Verscheen oorspronkelijk in: 1880 – Deze editie: 2020 – Naverteld door: Jeanne Willis – Vertaald door: Melanie Lasance – Illustraties: Briony May Smith – Leeftijd: 5+
