Soms, in de winter, wanneer de zee dieper en donkerder leek te worden, hadden ze het over ander geroep. Geroep vanúít de zee, geroep dat zich een weg zocht naar het land. Geroep dat speelde en aantrok.
Maar misschien zeiden ze dat alleen maar.
Misschien was het gewoon de wind.

Korte inhoud
“Martin, zijn vrouw Alexandra en hun twee jonge kinderen zijn net verhuisd naar het oude zomerhuis van de familie, op een afgelegen eiland voor de kust van Zweden. Als Martin daar zijn driejarige zoon Adam een paar minuten uit het oog verliest om de telefoon op te nemen, is het jongetje verdwenen. Hij vindt alleen nog het rode emmertje waarmee Adam speelde, dobberend in de zee.
De politie concludeert dat Adam is verdronken en sluit het onderzoek. Martin belandt in een diepe depressie en zondert zich steeds verder af van zijn gezin, verteerd door schuld. Dan vindt hij op de zolder van het huis een mysterieus logboek waarin melding wordt gemaakt van andere kinderen die in het huis woonden en hun dood vonden in de zee. Allemaal op dezelfde dag in januari, maar met tientallen jaren ertussen. Martins hoop dat Adam nog leeft wordt aangewakkerd en hij gaat op zoek in de kleine, afgezonderde gemeenschap.” Continue reading →