Ijzige val – Ulf Kvensler

Hij had me gebeld, hij wilde me iets vertellen. Als ik niets van me zou laten horen, zou ik me de hele tijd af blijven vragen wat dat was geweest.

KORTE INHOUD
“Vlak voordat de telefoon gaat droomt Isak onrustig over zijn jeugd in Småland: over zwarte vogels, het meer en de ogen van zijn zusje Klara. Zij is samen met hun moeder omgekomen toen hun ouderlijk huis afbrandde. Sinds de brand heeft Isak zijn vader Fredrik, inmiddels een bekende kunstenaar, niet meer gezien.

En nu belt zijn vader hem plotseling op. Zijn stem klinkt dringend als hij vraagt of Isak langs wil komen. Isak twijfelt. Maar als Fredrik vertelt dat hij stervende is én hem een grote som geld aanbiedt, kan hij moeilijk weerstand bieden.

Eenmaal aangekomen op Gotland vertoont Fredriks façade al snel scheuren. Wat hebben die houten godenbeelden te betekenen en wat wil Fredrik nou echt van hem? De hereniging tussen vader en zoon verandert langzaam in een psychologisch spel waarin de grens tussen realiteit en nachtmerrie vervaagt: een spel op leven en dood…”

Ik ben geen mens, ik ben een monster.
Een doodnormaal monster.

MIJN MENING
De vorige thriller van de Zweedse Ulf Kvensler vond ik erg goed, alleen het einde een teleurstelling. Ik was dus héél benieuwd of ik bij dit boek de afloop wel bevredigend zou vinden!

Isak (25?) heeft nog altijd nachtmerries over de traumatische gebeurtenis in zijn jeugd, waarbij hij zijn moeder en zusje verloor. En eigenlijk zijn vader ook, want die heeft hij sindsdien niet meer gezien, hij stortte in en kon niet voor zijn zoontje zorgen. Isak groeide dus op bij zijn opa en inmiddels overleden oma.
Nu krijgt hij opeens een telefoontje van zijn vader. Hij heeft een hersentumor, niet lang meer te leven, en wil Isak nog een keer zien en met hem praten. Hij is rijk en biedt Isak er zelfs geld voor. Isak en zijn vriendin Madde kunnen het geld wel gebruiken, dus hij besluit er toch maar op in te gaan, ook al heeft zijn opa liever niet dat hij zijn vader ziet.
Isak en Madde vertrekken naar Gotland, naar het enorm luxe huis van zijn vader Fredrik. In eerste instantie lijkt het allemaal vrij goed te gaan, maar dan beginnen er vreemde dingen te gebeuren, waardoor Isak het gevoel krijgt dat hij langzaam gek begint te worden, nét als zijn vader…

Het verhaal begint meteen lekker pakkend met Isaks nachtmerrie, de waarschuwing van zijn zusje ‘Isak, ga niet.’ en daarna het telefoontje van zijn vader. Meteen zijn er vragen: wat is er gebeurd toen hij klein was? waarom heeft hij zijn vader al jaren niet gezien en wil hij dat ook eigenlijk niet? Dóórlezen maar!! En dat was echt geen enkel probleem, want het verhaal bleef heerlijk boeiend en las lekker vlot weg, mijn aandacht verslapte geen moment. Waar gaat het heen met het verhaal? Wat is er nou met die vader aan de hand? Is Isak met zijn trauma’s wel een betrouwbare verteller? En wat is er daar bij zijn vader gebeurd waardoor Isak NU zit waar hij zit??? Hij denkt namelijk terug aan dat bezoek en vertelt ons erover…
Dat ongemakkelijke de hele tijd tijdens het lezen, dat onheilspellende gevoel ook steeds, heerlijk! Daardoor zat er toch continu een bepaalde spanning in het verder niet mega-spannende verhaal. Een constante vreemde vibe… Echt een gave psychologische thriller, waar ik enorm van gesmuld heb. En ja: het einde vond ik dit keer wél bevredigend, gelukkig! (Wat ik nu dan een minpuntje vond was het excessieve alcoholgebruik, het had een soort doel, maar had toch ook wel wat minder gekund…)
Ijzige val is dan wel niet een ijskoude Scandinavische thriller, er komt geen ijs of sneeuw aan te pas, maar het is absoluut een verhaal om de rillingen van te krijgen!