Ik dacht aan de karren, koetsen en treinen die de Rembrandts door Europa transporteerden. Ik dacht aan Rembrandt die kooplieden, koningen en Karolina Lanckoronska met zijn schilderijen in vervoering had gebracht. Ik dacht aan de paleizen, de kunstbunkers, de Zwitserse kluis. Ik vroeg me af hoe een gravin een concentratiekamp kan overleven.

Korte inhoud
In Het meisje en de geleerde vertelt Gerdien Verschoor het wonderlijke verhaal van de vele omzwervingen van twee schilderijen die Rembrandt in 1641 schilderde: het ‘Meisje in een schilderijlijst’ en de ‘Geleerde aan zijn lessenaar’. Drie eeuwen lang zwierven ze door Europa: op karren en in koetsen, in vrachtauto’s en diplomatieke wagens. Ze sierden de wanden van grachtenpanden en paleizen en behoorden tot de geliefde schilderijen van de laatste Poolse koning. In de achttiende eeuw kwamen ze in handen van de Poolse adellijke familie Lanckoroński, maar aan het begin van de Tweede Wereldoorlog leken ze voor altijd verloren te zijn gegaan. En dan gebeurt er een wonder: vijf jaar na de val van de Muur schenkt de Poolse gravin Karolina Lanckorońska een grote collectie kunstwerken aan het Koninklijk Paleis in Warschau, waaronder de twee meesterlijke schilderijen van Rembrandt.

Gerdien Verschoor vervlecht het verbijsterende en fascinerende verhaal van de twee schilderijen met het levensverhaal van de Poolse gravin die het Meisje en de Geleerde voor de toekomst bewaarde. Continue reading →