Oog om oog – M.J. Arlidge

Hoe hadden ze hem gevonden? Waarmee had hij zich verraden? (…) Hij was heel voorzichtig, heel behoedzaam geweest – hij had zich zijn nieuwe identiteit eigen gemaakt…

KORTE INHOUD 
“Zes criminelen in Engeland hebben anonimiteit verkregen. Door de ongelooflijke wreedheden uit hun verleden leek een nieuwe start en re-integratie onmogelijk, totdat de overheid besloot hen een tweede kans te geven: elk van hen kreeg een nieuwe identiteit, in een nieuwe stad, met een nieuwe baan – en niemand die het ooit te weten zou komen. Dat dachten ze tenminste.

Sociaal medewerkster Olivia begeleidt gevangenen om te re-integreren in de maatschappij. Maar als de échte identiteit van haar ex-gevangenen gelekt wordt aan de familie van het slachtoffer maakt Olivia kennis met de meest duistere kanten van de mens. Want de familieleden willen allemaal, stuk voor stuk, gerechtigheid voor het onrecht dat hun geliefden jaren geleden is aangedaan. En zeg nou eerlijk, wie zou er geen wraak willen voor een onvergeeflijke daad?”

Zijn eigen situatie, zíjn kant van het verhaal interesseerde ze niet – nee, hij was onmenselijk, een hond die moest worden afgemaakt. Dit was zijn erfenis, zijn beloning, voor zijn misdaden. Vijandigheid, isolement en gevaar.

MIJN MENING 
Deze lekkere dikkerd (592 pagina’s!) van M.J. Arlidge is geen nieuw deel in de Helen Grace-serie, maar een standalone. Nu verheug ik me iedere keer enorm op een nieuwe Helen, ik ben gék op die serie, dus was het wel spannend of ik deze standalone net zo fijn zou vinden; net zo vlot, net zo pakkend…

Er zijn misdadigers die voor hun eigen veiligheid na hun vrijlating een nieuwe identiteit krijgen, zodat ze een nieuwe start kunnen maken, bewijzen dat ze veranderd zijn. Iedereen verdient toch een tweede kans?
Er zijn mensen die het hier niet mee eens zijn. De families van de slachtoffers bijvoorbeeld, die na al die jaren nog altijd het verlies voelen, het verdriet en ook de woede. Hoezo worden deze misdadigers vrijgelaten? Hoezo een tweede kans?
Wat als je de kans krijgt om wraak te nemen? Wat als je een berichtje krijgt met daarin de nieuwe naam en verblijfplaats van diegene die jouw geliefde iets vreselijks heeft aangedaan? Wat doe je dan?
De politie en de reclassering zitten met hun handen in het haar… Wie lekt deze zwaar beveiligde gegevens? Kunnen ze de dader op tijd vinden en voorkomen dat er meerdere doden vallen? Niet iedereen lijkt het heel erg te vinden dat de misdadigers hun ‘verdiende loon’ krijgen…

In het voorwoord legt M.J. Arlidge uit dat het in heel sommige gevallen verlenen van een nieuwe identiteit aan misdadigers die vrijgelaten worden en die anders geen enkele kans op rehabilitatie zouden hebben écht gebeurt, maar dat dit verhaal natuurlijk fictie is. Wat als…???

Laat ik beginnen met wat ik minder fijn vond aan dit boek. Er komen héél veel namen in voor, héél veel perspectieven. Ik moest echt goed mijn hoofd erbij houden en heb zelfs een aantal keer moeten terugbladeren in het boek of mijn aantekeningen om mijn geheugen weer op te frissen. (En dan heb je het ook nog over schuilnamen/echte namen hier en daar, dus nog meer namen!) Overigens wel passend bij het verhaal en allemaal samenkomend!
Maar verder was het weer een echte Arlidge, hoor! Heerlijk vlot en pakkend van begin tot eind!
En pfff, wat een verhaal… Wat een emoties… Je voelt walging voor de daders, maar tegelijkertijd sympathie hier en daar… Je leest ook hun kant van het verhaal, hun aangrijpende verledens. Ze hebben veel ellende meegemaakt, niet dat het een excuus is, maar toch… Hebben ze niet genoeg boete gedaan voor hun daden? Hebben ze hun leven écht gebeterd?
Maar je leest ook de hartverscheurende kant van de familie van een slachtoffer. Een gebroken vader, vol verdriet, woede en schuldgevoel, die niet meer echt leeft sinds de moord op zijn dochter… Je begrijpt zijn drang naar vergelding ook…
Daarnaast lees je wat de reclassering meemaakt, o.a. door reclasseringsambtenaar Olivia die haar nieuwe cliënt veilig moet zien te houden. Je leest ook wat de politie doormaakt, met name inspecteur Chandra Dabral die de leiding heeft over het onderzoek naar de lek. Wanhopig wordt ze van deze heftige zaak waar weinig schot in zit…
Haat, liefde, wraak, vergeving, gebroken, gerehabiliteerd… Het ligt allemaal dicht bij elkaar. Allemaal zijn ze voor het leven getekend. Wie gaat de grens over? Wie geef je gelijk? Wat is goed en wat is slecht? Wat een achtbaan deze thriller! Heel intens, heel pakkend, heel aangrijpend, heel heftig! Hier moet ik nog wel even van bijkomen…

Wat was hier gaande? In wat voor perverse nachtmerrie was ze terechtgekomen?
En waar moest dit in vredesnaam eindigen?

Oog om oog 
ISBN 9789022599594 – Uitgever: Boekerij – 592 pagina’s – Verschenen: augustus 2023 – Vertaald door: Mireille Vroege

4 thoughts on “Oog om oog – M.J. Arlidge

  1. Ik vond het juist een vreselijk boek, totaal niet spannend, heb me er doorheen moeten worstelen. Erg stereotyperend voor zowel daders, familieleden en reclassering. En ook wel een flauw uitgangspunt: in Engeland zijn er zegge en schrijven 6 (!) mensen met een nieuwe identiteit. Dus waar gaat het over? Ik vind het goedkope sensatie. Ik heb me dood zitten ergeren. Laat hij zich maar bij de Helen Grace boeken houden, die zijn geweldig!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.