Vanaf Aarons schouders glimlachte Kiera weer breed naar haar moeder, ze straalde. Jaren later, wanneer Grace zichzelf ervan probeerde te overtuigen dat de leegte niet zó donker was, de pijn niet zó intens en het verdriet niet zó verstikkend, troostte dit laatste beeld van een lachende Kiera haar.

Korte inhoud 
“Iedereen kent het tragische verhaal van het gezin Templeton. Jaren geleden verloor Aaron Templeton zijn driejarige dochter Kiera uit het oog. Ze verdween spoorloos in de mensenmassa. De politie kamde de stad uit, maar het meisje werd nooit teruggevonden. Dan gebeurt het onvoorstelbare. Vijf jaar na haar verdwijning, nota bene op Kiera’s verjaardag, ontvangen de Templetons een videoband waarop hun inmiddels achtjarige dochter te zien is, spelend in een voor hen onbekende kamer. De tapes blijven komen: elke paar jaar vangen Aaron en Grace een glimp op van hun dochter. Toch lukt het de politie niet om de beelden te traceren.

Miren Triggs, student journalistiek aan Columbia University, is gefascineerd door de zaak Templeton. Hoe is het mogelijk dat de ontvoerder regelmatig contact opneemt en Kiera toch niet wordt gevonden? Miren besluit het heft in eigen handen te nemen. Wat volgt is een duister kat-en-muisspel tussen een bevlogen journalist en een wereld waarin de meest gruwelijke misdaden onopgemerkt blijven.”

Mijn onderzoek van een week had het zoveelste mislukte onderzoek van een student Journalistiek kunnen zijn. (…) Maar het moest zo zijn dat ik iets doorslaggevends ontdekte wat het verloop van de zoektocht naar de kleine Kiera Templeton, en het lot van het meisje, voor altijd zou veranderen.

Mijn mening 
Toen ik dit boek als verrassing binnenkreeg werd ik wel enthousiast door de korte inhoud en doordat er al een Netflix-serie van bleek te zijn die het erg goed deed (La chica de nieve). Dus eerst het boek gaan lezen en daarna meteen begonnen aan de serie!

New York, 26 november 1998: Aaron en Grace Templeton zijn met hun dochtertje Kiera (wordt de volgende dag 3) bij de drukbezochte Thanksgiving-optocht. Wanneer Aaron met Kiera een ballon gaat halen, laat hij haar heel eventjes los en verdwijnt ze spoorloos…
Een week na de verdwijning leest Journalistiek-student Miren Triggs erover in de krant. Ze besluit als opdracht voor Onderzoeksjournalistiek onderzoek te gaan doen naar de verdwijning van het kleine meisje. Waarom is er nog altijd geen spoor van Kiera? Het verloren meisje triggert iets in Miren, die ergens door getraumatiseerd is.
27 november 2003: Miren werkt inmiddels bij een krant en de verdwijningszaak houdt haar nog altijd bezig. Opeens komt er weer schot in de zaak, als Aaron en Grace (inmiddels gescheiden) op de verjaardag van Kiera, vijf jaar na haar verdwijning, een videoband ontvangen: Kiera leeft nog! Het nu 8-jarige meisje is spelend in een kinderkamer te zien. Waarom geeft de ontvoerder juist nu dat teken van leven? Genoeg reden i.i.g. voor de FBI om de zaak te heropenen en op zoek te gaan naar nieuwe sporen, maar het is heel erg moeilijk. Na een paar jaar volgt er weer een video. Miren, die van haar baas bij de krant allang niet meer met de zaak bezig mag zijn, is buiten het werk om nog steeds zelf op zoek. Er moet toch een aanknopingspunt te vinden zijn???

Laat ik beginnen met eerlijk te zeggen dat ik gemengde gevoelens had bij dit boek. Ik vond het steeds heen-en-weer gaan in de tijd (1998-2000-2003-2010) heel erg irritant. Ook al staat het heel duidelijk aangegeven bij de hoofdstukken, toch moest ik wel heel erg mijn hoofd erbij houden ‘waar zitten we ook alweer??’. En van hoofdpersoon Miren was ik ook niet helemaal weg. Ik ergerde me een beetje aan haar geobsedeerde en af en toe vreemde gedrag. Maar, ze heeft wel zo haar (aangrijpende) redenen voor haar fixatie op de verdwijningszaak van de kleine Kiera…
Ik wist heel lang niet zo goed wat ik nou van het verhaal moest denken en of ik wel zin had om het boek uit te lezen.  Maar dat ik toch bleef doorlezen was al wel een teken… Ik vond het verhaal niet heel erg spannend, maar kennelijk wel pakkend genoeg! Ik was zeker wel geïntrigeerd en wilde toch wel graag weten waar het heen zou gaan, hoe het zou gaan aflopen voor iedereen. En: het verhaal las heerlijk vlot weg, dat was zeker een pluspunt!
Ik had dus een spannender verhaal verwacht, maar het was boeiend genoeg voor me om wel door te lezen. En aangrijpend is het verhaal zeker! Die arme ouders. Die hoop, die wanhoop…  Ik sloeg het boek met een dubbel gevoel dicht: blij dat ik het had uitgelezen, maar toch ook niet helemaal bevredigd doordat ik nog wel met wat vragen zat… Of ik een volgend boek van deze auteur zou lezen durf ik dus niet te zeggen.

PS: De Netflix-serie is maar losjes gebaseerd op het boek, echt wel heel veel dingen zijn/lopen er anders, nog naast dat het boek zich in New York afspeelt en de serie in Spanje  We zijn op de helft, ik ben benieuwd hoe het daar gaat aflopen…)

Elke keer als er een nieuwe video met Kiera opdook, ging er een klein vlammetje branden dat de donkerte in de harten van Aaron en Grace, die zichzelf niet meer bij elkaar konden rapen, lang genoeg deed oplichten.

De zaak Templeton 
ISBN 9789022598191 – Uitgever: Boekerij – 368 pagina’s – Verschenen: februari 2023 – Vertaald door: Sanne van den Bosch