Vanaf Aarons schouders glimlachte Kiera weer breed naar haar moeder, ze straalde. Jaren later, wanneer Grace zichzelf ervan probeerde te overtuigen dat de leegte niet zó donker was, de pijn niet zó intens en het verdriet niet zó verstikkend, troostte dit laatste beeld van een lachende Kiera haar.

Korte inhoud 
“Iedereen kent het tragische verhaal van het gezin Templeton. Jaren geleden verloor Aaron Templeton zijn driejarige dochter Kiera uit het oog. Ze verdween spoorloos in de mensenmassa. De politie kamde de stad uit, maar het meisje werd nooit teruggevonden. Dan gebeurt het onvoorstelbare. Vijf jaar na haar verdwijning, nota bene op Kiera’s verjaardag, ontvangen de Templetons een videoband waarop hun inmiddels achtjarige dochter te zien is, spelend in een voor hen onbekende kamer. De tapes blijven komen: elke paar jaar vangen Aaron en Grace een glimp op van hun dochter. Toch lukt het de politie niet om de beelden te traceren.

Miren Triggs, student journalistiek aan Columbia University, is gefascineerd door de zaak Templeton. Hoe is het mogelijk dat de ontvoerder regelmatig contact opneemt en Kiera toch niet wordt gevonden? Miren besluit het heft in eigen handen te nemen. Wat volgt is een duister kat-en-muisspel tussen een bevlogen journalist en een wereld waarin de meest gruwelijke misdaden onopgemerkt blijven.” Continue reading →