Ik heet Julia. Dit is het verhaal over de zomer waarin ik mijn moeder verloor en en haai vond die ouder is dan bomen. Wees maar niet bang, daarmee heb ik niet verteld hoe het afloopt.

Korte inhoud 
“Als Julia’s vader de opdracht krijgt om een vuurtoren te automatiseren, verhuist het hele gezin in de zomer naar het afgelegen eiland Unst. Julia’s moeder, een zeebioloog, stort zich op het vinden van de Groenlandse haai, die honderden jaren oud kan worden en misschien iets kan betekenen voor de geneeskunde. Terwijl Julia langzaam haar weg probeert te vinden op het eiland, waar maar een paar kinderen wonen, wordt haar moeder steeds fanatieker en obsessiever in haar zoektocht. Zo fanatiek, dat het hun hele gezin uit elkaar drijft. Julia ziet maar één oplossing: zelf de Groenlandse haai vinden…”

Boven op de heuvel werd de weg eindelijk weer vlak, een kaal, onverhard stuk land, als een soort oprit. En uit de overwoekerde rotswand, waarachter een immense, golvende zee zich uitstrekte, stak een ronde, zwart-witte toren als een pijl omhoog.
Uffle-Gent. Onze vuurtoren.

Mijn mening 
Ik was meteen verliefd toen ik dit boek zag! #coverlove  Binnenin staan ook zulke prachtige illustraties in zwart-grijs-wit-geel van Tom de Freston, onwijs sfeervol en passend bij het eveneens prachtige verhaal!

Het bed was een schip,
de haai was een golf,
en hij trok me zo ver naar zee
dat ik een vlek werd, een stofje, een stip,
een stervende ster aan het hemelgewelf.

Julia (10) verhuist voor de zomer met haar ouders en kat naar een vuurtoren op het afgelegen Unst, een van de Shetlandeilanden. Haar vader gaat de vuurtoren programmeren (hij is van de getallen, Julia van de woorden) en haar moeder, die mariene bioloog is, gaat op zoek naar haar lievelingsdier de Groenlandse haai. Dat is een eeuwenoude haai, die de tijd lijkt te kunnen vertragen en belangrijk kan zijn voor de geneeskunde (Julia’s oma is vroeg overleden aan dementie)…
Julia raakt bevriend met Kin, een van de weinige kinderen op het kleine eiland, die haar laat zien dat er meer bestaat dan alleen de zee. Hij is namelijk gek op sterren en komt vaak naar de vuurtoren met zijn telescoop.
Ondertussen gaat het tussen Julia’s ouders steeds moeizamer, en wordt de sfeer steeds drukkender in de vuurtoren. Haar moeder lijkt wel geobsedeerd door de Haai en wordt steeds fanatieker in haar zoektocht, Julia’s vader is niet blij met sommige (financiële) beslissingen die ze neemt en wil dat ze het rustiger aan doet, ook voor haar eigen gezondheid. Julia’s moeder drijft steeds verder van ze af… Kan Julia misschien zelf de Haai vinden en daarmee hun gezin weer helen?

Misschien werden haar dagen en dromen helemaal in beslag genomen door de haai en zijn mogelijkheden, net als die van mij.
Maar ze was er vast niet bang voor zoals ik, anders zou ze niet in een oude boot de zee op durven om hem te zoeken.

Wat is dit een pakkend verhaal! Door wat Julia aan het begin vertelt over haar moeder verliezen, had ik meteen een knoop in mijn maag en het hele boek door een onheilspellend voorgevoel…  Wat zou er nou precies gaan gebeuren? Waar/hoe gaat het mis? Alleen dat al zorgde ervoor dat ik het boek niet kon wegleggen. En natuurlijk ook dat het gewoon onwijs fijn wegleest en de afgelegen locatie waar het verhaal zich afspeelt ook heel bijzonder en boeiend is, evenals de zoektocht naar die unieke Groenlandse haai die wel een paar honderd jaar oud kan worden…
De ruige natuur, de vochtige vuurtoren, de familieband die onder druk komt te staan, de vriendschap tussen Julia en Kin, de pestkoppen in het dorp, de Haai die altijd en overal aanwezig is, zelfs in de bijzonder vormgegeven stukken tekst in het boek (zó gaaf gedaan! ), Julia’s moeder waar duidelijk iets mee aan de hand is… Het verhaal is ontzettend meeslepend en aangrijpend.
Ik leefde de hele tijd mee met Julia, voor wie de Haai ook continu een grote rol speelt, zeker in haar onheilspellende dromen. Ze heeft het niet makkelijk en ziet ook dat haar moeder afdrijft. Wat kan zij doen?
Het boek had van mij wel twee keer zo dik mogen zijn! Ik was er nog lang niet aan toe om Julia en de Haai los te laten… Wat een prachtig boek! Qua vormgeving én verhaal… Intens van genoten.

En ergens in de diepte was de haai, die trager ging dan de tijd en steeds ouder werd, zo gestaag als een boom.

Julia en de Haai 
ISBN 9789021684109 – Uitgeverij Ploegsma – 224 pagina’s – Verschenen: februari 2023 – Vertaald door: Maria Postema – Illustraties: Tom de Freston – Leeftijd: 10+