Alice begon er schoon genoeg van te krijgen om naast haar zus te zitten, op de oever, en niets te doen te hebben. Eén of twee keer had ze een blik geworpen in het boek dat haar zus las, maar er stonden geen plaatjes of gesprekken in. ‘En wat heb je aan een boek,’ dacht Alice, ‘zonder plaatjes of gesprekken?’

Het boek
“Ooit vroegen drie zusjes tijdens een boottocht om een verhaal. De verteller schreef het op voor Alice, de jongste zus. In november 1865 publiceerde hij het als Alice in Wonderland en in 1871 verscheen een zo mogelijk nog ‘vreemderder’ vervolg. Alice’ avonturen zijn hoogtepunten in de fantastische literatuur.

Na talloze Nederlandstalige edities zag Nicolaas Matsiers nieuwe Alice-vertaling in 1989 het licht bij Boekerij-imprint Van Goor, met fraaie kleurenillustraties van Anthony Browne. In 1994 volgde een omnibus, verlucht door John Tenniel, dé Alice-illustrator.

N.a.v. het jubileumjaar brengt Boekerij opnieuw de Matsier-vertaling in een omnibus, met tekeningen van de enige die in Engeland als Tenniels gelijke geldt: Mervyn Peake.” (in 2015 was het de 150e verjaardag van Alice in Wonderland)

Even later was Alice het glas door en was ze met een luchtige sprong in de Spiegelkamer beland.

Fantasie is ons enige wapen in de oorlog tegen de realiteit.
Lewis Carroll

Mijn mening
Zoals velen van jullie wel weten ben ik een Alice-fan. Ik heb al een hele verzameling verschillende uitgaven van het boek in de meest uiteenlopende stijlen. En wat ik zo bijzonder vind: je blijft maar andere versies vinden! Dat zegt wel iets over dit klassieke verhaal denk ik.

Wat ik aan deze uitgave zo speciaal vind is dat het modern is – de knalroze binnenkant en de glinsterende blauwe letters op het stofomslag – maar tegelijkertijd klassiek en chic door de mooie sobere papieren omslag en de illustraties van Peake (al had het blauw van de papieren omslag van mij net zo glimmend mogen zijn als op het stofomslag). Een perfecte manier om een klassieker in deze moderne tijd aantrekkelijk te houden, zonder dat het een karikatuur wordt.

Ik vind veel Alice illustraties mooi; de originele Alice van Tenniel omdat dat natuurlijk dé illustraties zijn, de Alice van Helen Oxenbury omdat ze zo onwijs schattig is en aansprekend voor kleintjes, de Alice van Floor Rieder omdat ze stoer en hedendaags is en haast kunst en dan mijn favoriet: de Alice van Disney, dat blijft voor mij hoe ik Alice en haar wereld voor me zie.
En dan nu de Alice illustraties van Mervyn Peake: ook die zijn prachtig klassiek en fantasierijk, wat perfect bij het boek past. Ze kunnen zich inderdaad meten aan die van Tenniel, anders maar toch dezelfde kracht.

Wat ik erg leuk vond was het stuk achterin het boek waarin verteld wordt over Lewis Carroll en daarna over hoe de illustraties van Peake, die flink te lijden hebben gehad onder verzuring, met veel zorg en liefde gerestaureerd en gedigitaliseerd zijn, zodat ze nooit verloren gaan.

De vertaling van Nicolaas Matsier is toegankelijk en leest heerlijk soepel, maar is absoluut trouw gebleven aan het origineel.
Tijdens het lezen ben ik wéér verliefd geworden op de pientere Alice en haar enorme fantasiewereld. Het is echt een verhaal wat je kunt blijven herlezen en wat jong en oud plezier zal doen beleven.
Deze uitgave is voor mij een waardevolle toevoeging aan mijn Alice-verzameling!

De avonturen van Alice
ISBN 9789022576519 – Uitgever: Boekerij – 336 pagina’s – Verschenen: april 2016