Samenvatting:
“Er was eens een meisje dat een schaduw had.”

Lumikki heeft de rust in haar leven weer terug na de gebeurtenissen in Wit als sneeuw. Ze heeft verkering met een jongen uit haar klas en het voelt goed en veilig, de vurige Vlam beheerst alleen soms haar dromen nog.
Lumikki doet mee in het toneelstuk De zwarte appel, een nieuwe en duistere interpretatie van Sneeuwwitje. Lumikki, wiens naam Sneeuwwitje betekent, heeft heel toepasselijk de hoofdrol. Op een dag vindt ze na de repetitie een dreigend briefje in haar jaszak. Als ze later in de trein weer een briefje krijgt is het haar duidelijk dat ze een stalker heeft, een “Schaduw” die beangstigend veel van haar pestverleden af weet. Ook zegt hij dingen te weten over het familiegeheim dat al jaren een grote stilte veroorzaakt in Lumikki’s gezin en waar ze langzaam wat herinneringen aan terug begint te krijgen.
De Schaduw geeft Lumikki opdrachten en drukt haar op het hart aan niemand iets te vertellen. Wie is deze stalker en wat wil hij nou van haar? Lumikki staat er weer eens alleen voor…
Continue reading →