Het is niet de eerste keer dat ik deze nachtmerrie heb. Het begin is een herhaling van wat er is gebeurd, maar het loopt altijd anders af.
Korte inhoud
“Cloë heeft een fantastisch idee voor de schoolopdracht: onderzoek doen naar de schietpartij die zes jaar eerder op haar school plaatsvond.
Bij die schietpartij op het Drieluik College kwamen drie leerlingen, een leraar en de dader om. Zijn beste vriend Milo werd vrijgesproken.
Ondanks haar goede bedoelingen stuit Cloë op weerstand van haar omgeving. Niemand lijkt over de gebeurtenissen van zes jaar geleden te willen praten. Maar Cloë is vastberaden. Haar onderzoek leidt al snel tot heftige confrontaties en wanneer haar pad kruist met dat van Milo ontdekt ze pas echt waarom ze het onderwerp beter had kunnen laten rusten…”
Ik ben niet slecht. Integendeel, ik ben beter. Veel beter dan de meeste anderen. Misschien wel beter dan iedereen.
Auteur
“Natasza Tardio werd geboren in 1969 in Assendelft, een klein Noord-Hollands dorp. Op haar 18de schreef ze voor het eerst een toneelstuk. Het werd opgevoerd onder begeleiding van studenten van de toneelschool in Amsterdam. Vanaf dat moment liet het schrijven haar niet meer los.
Natasza schrijft als freelance redacteur en journalist artikelen en interviews voor verschillende tijdschriften, bladen en websites.”
www.kluitman.nl
Het is alweer bijna zes jaar geleden. En ineens weet ik het perfecte onderwerp. De schietpartij hier op school!
Mijn mening
Het verhaal in deze novelle is een spin-off van Natasza’s debuut Moordvrienden. Dat boek heb ik (nog) niet gelezen, dus ik vroeg me af of dat erg zou zijn, maar gelukkig bleek dat niet het geval!
Cloë moet een goed cijfer halen voor geschiedenis, maatschappijleer en Nederlands en ze grijpt deze schoolopdracht, waarmee ze alledrie kan opkrikken, aan om haar tanden in te zetten; ‘Onderzoek doen naar een recente historische, maar ook maatschappelijke gebeurtenis’.
Ze besluit onderzoek te gaan doen naar de schietpartij van zes jaar geleden. Ze wil scholieren interviewen, relevante plekken bezoeken en misschien zelfs de toen vrijgesproken Milo te spreken zien te krijgen. Alleen: niemand is erg happig om te helpen. Toch zet Cloë koppig door, al kan ze niet vermoeden dat ze gevaar loopt en dat ze Milo binnenkort tegen het lijf zal lopen…
De gebeurtenissen uit Moordvrienden worden al heel snel teruggehaald door o.a. artikelen die Cloë opzoekt, dus het was echt geen enkel probleem dat ik dat verhaal niet kende.
En dit verhaal was van begin tot en met het schokkende eind ontzettend spannend! Het is jou als lezer al gauw duidelijk dat iemand duistere bedoelingen heeft, maar ondertussen zet de onwetende Cloë haar onderzoek gewoon door, dus het moet ergens misgaan…
Je kunt niet anders dan deze novelle in één ruk verslinden én het dan jammer te vinden dat je het boek zo snel uit had! Het is namelijk zo’n heerlijk spannend en meeslepend verhaal dat het van mij ook twee keer zo lang had mogen duren! Echt weer kort maar krachtig; een hele complete thriller in compacte versie. Knap gedaan! (Ik ben nu ook wel heel erg nieuwsgierig naar Moordvrienden…)
P.S.: Moordgeheim is er een van de reeks novelles van Kluitman waarmee ze jongeren willen stimuleren meer te lezen; ze zijn niet duur en niet dik, maar wél heel spannend. Eerder besprak ik de novelles Afgesloten, ook van Tardio, en #SweetSixteen van Marlies Slegers. In de zomer verschijnt Gruwelijk spel van Mirjam Hildebrand.
Ik had veel eerder met haar moeten afrekenen.
Moordgeheim
ISBN 9789020654615 – Uitgever: Kluitman – 88 pagina’s – Verschenen: april 2019 – Leeftijd: 13+
Klinkt goed! Jammer dat hij zo snel uit was. Als een verhaal goed is, dan mag hij zooooo lang duren van mij ?