Zijn ogen staarden levenloos de duisternis in, zijn mond was opengesperd in een geluidloze schreeuw van ontzetting.
KORTE INHOUD
“1895, Wenen. In de crypte onder de Stephansdom treffen toeristen een lichaam aan tussen alle botten en schedels. Zijn gezicht is verwrongen van angst, maar verder is het lichaam onaangetast. Leopold von Herzfeldt wordt opgeroepen om de zaak te onderzoeken. Hij ontdekt al snel dat het slachtoffer een bekende arts was, Dr. Theodor Lichtenstein, wiens doel het was om het spiritualisme, dat in opmars is in Wenen, als fraude aan de kaak te stellen. De zaak heeft iets vreemds, helemaal als blijkt dat er op de foto’s die politiefotografe Julia Wolf nam van het plaats delict een rare schaduw te zien is.
Ondertussen hoort doodgraver Augustin Rothmayer via zijn leerlinge dat er meerdere kinderen uit het plaatselijke weeshuis op mysterieuze wijze zijn verdwenen. Het trio moet zich onderdompelen in de bovennatuurlijke onderwereld van Wenen om de waarheid te achterhalen.”
Een schaduw bedekte gedeeltelijk het dode lichaam. Of was het Leo doe door het beeld liep? (…)
Wat is dat in vredesnaam?
MIJN MENING
Het 3e boek in de fijne ‘doodgraver-serie’, weer lekker op tijdreis naar het eind 19e eeuwse Wenen met inspecteur Leopold von Herzfeldt, politiefotografe Julia Wolf & doodgraver en schrijver Augustin Rothmayer. Na vampiers & ondoden in deel 1 en mummies & vloeken in deel 2, is er dit keer een rol weggelegd voor geesten & spoken! (Spiritisme) 
Er waren automobielen die door aardolie werden aangedreven, telefonieverbindingen van Wenen tot Boedapest, en in Parijs was er zelfs een cinematograaf waarmee je in grote ruimtes bewegende beelden kon zien, alsof het echt gebeurde!
1895, Wenen. In de crypte van de Stephansdom wordt tijdens een rondleiding met spookverhalen, tussen de botten en schedels een lichaam gevonden. Het slachtoffer blijkt doctor Theodor Lichtenstein te zijn, een arts die het spiritisme aan de kaak stelde en pas nog een seance bijwoonde om het bedrog te onthullen. Wie heeft hem vermoord? En waarom? Aan inspecteur Leopold von Herzfeldt en zijn vriendin en politiefotografe Julia Wolf om het mysterie te ontrafelen. Men zegt dat het de wraak van een geest was en Julia ontdekt een vage schim op een van haar foto’s… Maar Leo gelooft absoluut niet in die onzin!
Ze komen vanzelf weer terecht bij doodgraver Augustin Rothmayer voor advies. Hij is een zonderlinge man die ook boeken schrijft over de dood en nu bezig is aan Spook- en geestverschijningen. Hij heeft hun hulp ook nodig, want nadat er een vriendje van zijn huisgenootje, weesmeisje Anna, zwaargewond op de stoep stond, blijkt dat er iets niet pluis is in het weeshuis waar hij woonde. Er verdwijnen de laatste tijd kinderen, ze worden meegenomen door ‘de nachtraaf’. Maar dat is toch een spookverhaal??
‘De geest van Karl von Reichenbach natuurlijk. Hij heeft wraak genomen op doctor Lichtenstein vanwege diens wangedrag.’
‘De geest.’ Leo schoot in de lach. ‘Dat… dat gelooft u toch zeker zelf niet?’
Ik had hier zóveel zin in! Ik ben helemaal weg van deze historische-thriller-serie en vind het heel erg gaaf dat er steeds een ander mysterieus fenomeen aan bod komt. Het past ook allemaal zó perfect in de setting zo met dat Wenen van eind 19e eeuw, een enorme, groeiende stad met rijkdom en armoede, in een wereld die vol in ontwikkeling is (telefoons beginnen steeds normaler te worden, er is steeds vaker elektriciteit, er bestaan geluidsopname-apparaten, en Julia heeft zelfs iets gehoord over een of andere ‘lift’ waardoor je niet meer al die trappen op hoeft… 
).
Dit keer dus een rol voor het spiritisme. Geesten, spoken, seances, geestenfotografie… Hebben Leo en Julia te maken met een wraakzuchtige dode baron? Of was er juist iemand bij de seance die het moordslachtoffer bijwoonde die niet wilde dat zijn/haar geheim onthuld werd? Of speelt er iets totaal anders? En hoe zit het daarnaast met de zaak van de vermiste weeskinderen en die ‘nachtraaf’? Nog meer mysterie om op te lossen…
Het levert weer een onwijs pakkend en spannend, mysterieus verhaal op! Ik werd helemaal meegevoerd terug de tijd in, zag het allemaal voor mijn ogen tot leven komen en zat de hele tijd heerlijk in spanning om wat de uitkomst zou gaan zijn! Genieten!! Niet alleen van de gave setting, van de mysterieuze zaken en het levendige tijdsbeeld, maar ook van de hele fijne hoofdpersonen, Leo, Julia en Augustin. Meeleven met hoe ze met de zaken omgaan, maar daarnaast ook met wat er gaande is in hun privélevens, die ook niet zonder complicaties zijn. 
Ik heb dit meeslepende verhaal verslonden en kan niet wachten tot er weer een volgend verhaal is om in te duiken! Wat zullen we dan gaan beleven?
‘Een inspecteur die sloten kan kraken en kan boksen en die zich kleedt als dandy,’ mompelde Doyle. ‘U zou het als romanpersonage erg goed doen, Mr Herzfeldt.’
De moord in de crypte
ISBN 9789049202835 – Uitgeverij Boekerij – 464 pagina’s – Verschenen: mei 2024 – Vertaald door: Jeannet Dekker – Deel 3 in de serie
