De schuilplaats – Pam Smy

Hier wilde hij zijn.
Hij wist dat hij hier niet gevonden zou worden.
Hij duwde het hek open en ging de achterliggende begraafplaats op…

Korte inhoud
“Op een regenachtige herfstavond besluit Billy dat hij de spanningen thuis niet meer aankan. Hij pakt zijn spullen en glipt in het donker naar buiten. Hij vindt onderdak op de koude en overwoekerde begraafplaats. Al snel blijkt dat daar iets magisch en mysterieus te gebeuren staat…”

Billy voelde zich hier veilig, in de bescherming van een bunker op nota bene een begraafplaats. Veel veiliger dan hij zich thuis had gevoeld. Hij was opgelucht dat hij eindelijk weg was, maar het geluid van zijn moeder die huilde vulde zijn hoofd terwijl hij in slaap dommelde.

In plaats van Jeffs voetstappen op de trap was er af en toe de roep van een uil. In plaats van Jeffs kwaaie stem was er het geruis van de nachtwind in de bomen.

Mijn mening
Ik las een tijd geleden Thornhill van Pam Smy (auteur & illustrator) en dat mysterieuze verhaal (10+) met vele sfeervolle zwart-wit illustraties maakte veel indruk op me. Nu is er De schuilplaats (9+), wat me qua looks dezelfde ‘duistere’ en mysterieuze vibes gaf…

30 oktober. Billy (13) kan de spanningen thuis niet meer aan – zijn moeder Grace wordt mishandeld door haar vriend Jeff – en besluit, hoe moeilijk ook, weg te lopen en pas terug te komen als er iets gaat veranderen. Hij heeft de perfecte schuilplaats gevonden: een verstopte bunker op een overwoekerde oude begraafplaats. Hij voelt zich daar veiliger en rustiger dan hij zich in tijden gevoeld heeft…
Maar al gauw blijkt de begraafplaats toch niet helemaal verlaten. Er komt iedere dag, als vanuit het niets, een oude man die de boel een beetje netjes probeert te maken. Hij weet dat Billy er is en belooft hem – voorlopig – niet te verraden, als Billy hem helpt. Waarvoor ze de begraafplaats op orde maken? Billy zal er vanzelf wel achterkomen, zegt de oude man. 2 november zal het gebeuren…
Ondertussen is Billy’s moeder wanhopig op zoek naar haar zoon en is ze eindelijk (noodgedwongen) open tegen buitenstaanders over hun thuissituatie… Zal ze Billy weten te vinden? En zal er iets gaan veranderen?

‘De oude man had toch gezegd dat ik zou begrijpen waar we dit allemaal voor doen als ik het graf van de dichteres vond,’ mopperde hij in zichzelf. ‘Dit slaat nergens op. Het maakt me niks wijzer.’

Wow… Wat een prachtboek!
Je leest afwisselend het verhaal vanuit Billy – de geïllustreerde hoofdstukken – en vanuit verschillende personen om hem heen – de sobere hoofdstukken – zoals zijn moeder, de behulpzame buurvrouw, de brigadier die hem zoekt… Zo krijg je fijn meerdere kanten van het verhaal mee én is heel duidelijk of we ‘bij’ Billy zijn of niet. Mooi gedaan!
En wat zijn de zwart-wit illustraties prachtig! Zo sfeervol, zo passend bij het ‘duistere’ verhaal met toch steeds die lichtpuntjes… Je verwacht dat het allemaal heel somber is daar op die verlaten begraafplaats, waar Billy zich ook schuilhoudt voor iets duisters, maar er gebeurt ook een hoop moois en liefs. Hij heeft bijvoorbeeld de oude man, met wie hij kan praten over verlies. Zijn moeder blijkt er niet alleen voor te staan. En er staan duidelijk bijzondere dingen te gebeuren…
Ondanks het zware thema van huiselijk geweld en verlies, is dit toch geen al te verdrietig verhaal. Er is ook veel hoop, liefde, vriendschap… En een tikje mysterie met dat gebeuren op de begraafplaats.
Onwijs mooi, pakkend en ontroerend. Ik had tranen in mijn ogen op het eind! Pfff… Een heel fijn jeugdboek weer van Pam Smy! Smaakt naar veel meer.