Mijn laatste leugen – Riley Sager

Zoveel water. Zoveel land.
Zoveel plaatsen om te verdwijnen.
De meisjes kunnen overal zijn.

Korte inhoud
Riley Sager, geprezen door Stephen King, Karin Slaughter en Lisa Gardner om de intelligente verhaalopbouw en onverwachte ontknopingen, vertelt in Mijn laatste leugen het verhaal van Emma, die voor het eerst haar vakantie doorbrengt in een Amerikaans zomerkamp. In Camp Nightingale maakte ze nieuwe vrienden, had het naar haar zin en leerde ze leugens te vertellen. Toen verdwenen de drie meisjes met wie ze haar cabin deelde spoorloos in de bossen en bleef ze als enige achter.

Vijftien jaar later is Emma een gevierd kunstenaar, geplaagd door herinneringen aan die bewuste avond. Ze wordt door de kampleiding van Camp Nightingale gevraagd een zomerschildercursus te geven en omdat ze het verleden definitief wil verwerken besluit ze te gaan. Eenmaal aangekomen blijkt ze in dezelfde cabin als toen te moeten overnachten en het verandert opnieuw in een plaats delict… 

Het enige wat ik hem niet heb verteld is waarom ik hen nu, vijftien jaar later, nog steeds keer op keer laat verdwijnen.

Auteur
“Riley Sager is een pseudoniem. Riley woont in Pennsylvania en werkt als schrijver, redacteur en grafisch ontwerper. De laatste meisjes was een overdonderend succes. De filmrechten zijn inmiddels ook verkocht. Mijn laatste leugen is Sagers tweede thriller.”

Het was een leugen.
De eerste in een zomer vol leugens.

Mijn mening
Het eerste boek van Riley Sager, De laatste meisjes, vond ik echt geweldig, dat vond ik in maart al één van de beste thrillers van het jaar!  Kon dit tweede boek eraan tippen?

Emma ging toen ze dertien was op zomerkamp. In Camp Nightingale kwam ze in een huisje met drie wat oudere meiden; Vivian, Natalie en Allison, drie vriendinnen, waarbij Vivian duidelijk de ‘leidster’ was. Bitchy Vivian ziet Emma als een klein zusje en neemt haar onder haar hoede. Ze spelen vaak met zijn vieren het spelletje ‘Twee waarheden en een leugen’ en Vivian blijkt enorm goed te kunnen liegen en bedriegen…
Wat begint als een idyllische zomer op een prachtige plek in de natuur, een zomer met tienerverliefdheden en geheimpjes, loopt uit op een drama als Vivian, Natalie en Allison op een dag verdwijnen en nooit meer teruggevonden worden…
Weet Emma, die vijftien jaar later nog steeds vol schuldgevoel zit en de verdwenen meisjes blijft verwerken in haar schilderijen, meer van de verdwijning? Ondanks haar jeugdtrauma, besluit ze toch terug te gaan naar het zomerkamp om daar schilderles te geven tijdens de eerste zomer dat het weer open is na al die jaren. Ze blijkt daar in hetzelfde huisje als toen te verblijven, samen met drie jonge meiden, en er komen bij het zien van de plek en oude bekenden, veel herinneringen terug. Zeker als er wéér iets gebeurt…

Wat heeft dit verhaal al vanaf de eerste pagina weer een sfeertje!! Geweldig! Ik zat er meteen helemaal in, inclusief ongemakkelijk gevoel en ik zat vol vragen. Wat is er gebeurd die zomer? Wat verzwijgt Emma? Is ze als verteller te vertrouwen? Door de afwisseling tussen het nu en hoofdstukken die over vijftien jaar geleden gaan begint zich heel langzaam een steeds duidelijker beeld te vormen over wat er allemaal gaande was die zomer.
De sfeer blijft het hele verhaal door onwijs beklemmend en het verhaal is tot op het allerlaatst super spannend en (voor mij) verrassend. En wat een setting zo in die wijdse natuur, met dat griezelige meer met creepy verleden…

Wat een geweldig sterk verhaal weer! Dit tweede boek van Sager kan zeker tippen aan het eerste; het liet me met net zo’n tevreden gevoel achter en weer verlangend naar méér!

Mijn laatste leugen
ISBN 9789026341861 – Uitgever: Ambo Anthos – 415 pagina’s – Verschenen: september 2018 – Originele titel: The Last Time I Lied – Vertaald door: Roelof Posthuma

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.