ISBN 9789081941105
Uitgever: 7 Hathors Publishing
372 pagina’s
Verschenen: augustus 2012

“Er was eens……

Er was eens een carrièretijger. Ze was 31 jaar, werkte hard om zich vooral voor anderen te bewijzen. Rende van hot naar haar en verloor zichzelf volkomen in de ratrace van het leven. Snelheid was haar ding, ze racete rond op een Suzuki TL 1000 motorfiets en liet zich door niets en niemand iets vertellen. Gas is alles! Ze nam het leed van de wereld op haar brede schouders zodat ze haar eigen sores niet hoefde te voelen. Lekker makkelijk!

Tot op een dag de noodrem aangetrokken werd. Wie niet horen wil moet bloeden, ehh… voelen. Baarmoederhalskanker in de terminale fase bracht haar leven tot stilstand.
En toen?

Je raad het al, die carrièretijger ben ik en ik deel graag met je hoe het komt dat ik het kan navertellen… Waarom? Omdat ik op het nippertje, balancerend tussen leven en dood, in de stilte eindelijk gehoor gaf aan de roep van mijn hart. Niet denken, maar voelen! Dat bleek de weg terug naar het leven, terug naar mijn ware zelf. Van terminaal kankerpatiënt tot helemaal schoon op eigen kracht en op mijn eigen, eigenwijze manier…

Het slot van het boek heb je al geraden, het heeft een heel erg happy end. Anders had jij dit boek nu onmogelijk in je handen kunnen hebben. Tja, en wat dat elastiekje daar nu mee te maken heeft? Ik daag je uit om dit boek te lezen en er onder andere achter te komen dat alles anders is als je het op zijn Katjasiaans bekijkt.”

Katja Swager kreeg de diagnose terminale baarmoederhalskanker. Zouden haar grote liefde Henk en haar peuter Yannick dan echt alleen achterblijven? Geen sprake van!
Op een dag heeft de nuchtere Noord-Hollandse een spirituele ervaring, een bezoek van een “Mentor”. Die vertelt haar te leven vanuit haar hart en niet vanuit haar hoofd en zegt haar niet te vechten zoals ze al haar hele leven gedaan heeft, maar zich over te geven. Dit is een eye-opener voor Katja. En ze weet langzaamaan op haar eigen kracht en haar eigen wijze de kanker te overwinnen…

“Toen ik compleet was vastgelopen in mijn eigen overtuigingen, over hoe het leven zou moeten zijn en hoe ik invulling moest geven aan dat waarvan ik dacht dat dat het leven was, sloeg het noodlot toe. Ik had nog maar heel kort te leven. En dat noodlot bleek mijn redding.
Van carrièretijger naar kankerpatiënte. Naar de dood en weer terug. Heftig? Dat wel, maar ook heel gaaf. Want het bleek een prachtige reis te zijn, terug naar mijn hart, terug naar het leven.”

In Leren leven als een elastiekje vertelt Katja haar heftige en wonderbaarlijke levensverhaal. Aangevuld met afbeeldingen van (eigen) schilderijen en songteksten, die er een extra dimensie aan geven.
Het spirituele aspect van dit boek kan je aanspreken of niet, dat is heel persoonlijk, maar het is hoe dan ook een boek waar veel waardevolle levenslessen in zitten. Ziek of niet, je kunt er allemaal wel iets uithalen. Katja weet haar pittige verhaal met veel humor te brengen, waardoor het ondanks het zware en serieuze onderwerp een luchtig verhaal blijft. Ik denk dat ze veel mensen hoop geeft met het delen van haar verhaal, waarin ze je een andere kijk op (het genezen van) kanker geeft. Ik heb bewondering voor haar en vind het heel moedig en mooi dat ze haar ervaringen op papier heeft gezet.

“En met mijn hoofd in de wolken, mijn voeten stevig op de aarde volg ik bij iedere stap de waarheid van mijn eigen hart. Met de bron van het leven, mijn hart, als mijn kompas.”

Follow my blog with Bloglovin