De nomade – Anya Niewierra

Op een gegeven moment bereikten we een opening in het bos en daar, vóór ons tussen de kalende bomen, doemde een wand op en eindigde alles: het pad, het bos en het uitzicht.

KORTE INHOUD
“De 37-jarige documentairemaker Olga Liebke woont met haar zonderlinge vader midden in de bossen van het Harz-gebergte. Olga heeft een innige band met de inmiddels dementerende man. Haar moeder stierf in het kraambed en ze heeft verder geen familie. Tenminste, zo is het verhaal.

Maar dan vertelt haar vader herinneringen die niet rijmen met de geschiedenis zoals Olga die kent. Ze gaat twijfelen over haar achtergrond en ontdekt documenten uit het voormalige Oost-Pruisen en de Sovjet-Unie.

Olga reist hierop af naar de driehoek Polen, Litouwen en Belarus en duikt in het duistere verleden van haar vader. Maar hierdoor komt ze in het vizier van de man voor wie hij al decennia op de vlucht is…”

‘Wees vanaf nu extra voorzichtig, Olga. En vertrouw niemand.’

MIJN MENING
Wat keek ik uit naar deze nieuwe thriller van Anya Niewierra! Ze weet altijd spanning en een zoektocht naar (recente) geschiedenis heel mooi en boeiend te combineren!

De dementie bikt geleidelijk zijn recente herinneringen weg en legt zijn jonge jaren bloot. Hij vertelt de laatste tijd vele anekdoten uit zijn jeugd. Vaak zitten daar fragmenten tussen die ik niet kan rijmen met zijn feitelijke geschiedenis.

Duitse documentairemaker Olga Liebke groeide op in het, door het Ijzeren Gordijn doorkliefde, Harz-gebergte met haar vader, die daar boswachter was. Ze zijn altijd samen geweest, en heel hecht, want haar moeder overleed na haar geboorte en ze waren altijd een beetje buitenstaanders. Nu heeft haar vader dementie en haalt hij veel herinneringen op aan zijn jeugd. Alleen… wat hij Olga vertelt, komt helemaal niet overeen met wat zij van haar vader weet! Hij heeft het over Oost-Pruisen, een landgoed, een kasteel, een vlucht én hij spreekt af en toe een vreemde taal…
Olga besluit op onderzoek uit te gaan in de driehoek Polen, Litouwen en Belarus, daar waar vroeger Oost-Pruisen lag, een gebied waar grenzen al meerdere keren verlegd werden. En laat Olga nou net gespecialiseerd zijn in documentaires maken over (dat soort veranderende) grenzen… (Ze groeide zelf op in zulk ‘grensgebied’!)
Wat Olga niet beseft is dat ze zich op gevaarlijk terrein begeeft, niet alleen door het graven in het geheime verleden van haar vader, maar ook door het korte contact dat ze eerder al had met een journalist/activist in het vliegtuig, een man die gezocht werd door de Belarussische KGB…

… die woorden zijn niet Duits, en toch resoneren ze op een vertrouwde manier in mijn hoofd.

Voorin het boek staan meteen wat kaarten en informatie, wat ik best intimiderend vond. En het bleek maar goed ook, dat die pagina’s er waren, want die geschiedenis ís best heel intimiderend en ingewikkeld!
Ik las al een aantal interviews met Anya over de inspiratie voor dit verhaal en dat persoonlijke tintje vond ik erg fijn om te hebben én het zorgde ervoor dat ik nog benieuwder was naar het verhaal! Dit moest wel weer een boeiende geschiedenisles worden!
Ik moet alleen wel eerlijk bekennen dat ik best eventjes moest inkomen bij het verhaal. Er komt in het begin véél informatie op je af. Wat logisch is, want zoals ik al zei is datgene waar het over gaat (zo met die verschuivende grenzen, hier met name tijdens WO II) ook gewoon héél erg ingewikkeld! Maar: ik moest zeker wel mijn koppie er goed bij houden de hele tijd!
Daarnaast bestaat het boek uit véél delen (wel 15!), wat ik een beetje overbodig vond, én kreeg je bij ieder deel een quote (heel toepasselijk, dat wel! maar ook weer: zo véél!) én bij ieder hoofdstuk een locatie (wat ook echt niet altijd nodig was…). Door dat alles werd mijn aandacht toch steeds wel erg afgeleid, het haalde voor mij de vaart uit het verder heerlijk vlotte verhaal (korte hoofdstukken! ) en dat vond ik jammer.
Maar, over tot het positieve: het verhaal zelf was dus wel heerlijk vlot en daarnaast na het even inkomen echt wel onwijs meeslepend en boeiend! Wát een geschiedenis… Pff… En wát een verhaal heeft Anya er weer van weten te maken! Het was al heel gauw spannend en werd alleen maar spannender en spannender! Heel erg fijn. Ik heb, ondanks de afleidingen, uiteindelijk enorm van deze interessante geschiedenisles en het heerlijk pakkende, gelaagde verhaal genoten!