Vanmorgen zijn met het Voorleesontbijt, waarbij Bekende Nederlanders voorlezen uit het prentenboek van het jaar, in diverse bibliotheken, basisscholen, kinderopvangcentra en boekwinkels De Nationale Voorleesdagen 2014 van start gegaan. Van 22 januari tot en met 1 februari besteden ze extra aandacht aan het belang van voorlezen aan kinderen die zelf nog niet kunnen lezen. Ook zijn er leuke activiteiten en acties.

Op de website van De Nationale Voorleesdagen en in o.a. bibliotheken kun je voorleestips krijgen, zo leer je bijvoorbeeld dat:
– voorlezen ontzettend belangrijk is voor de taalontwikkeling van je kindje,
– kinderen houden van herhaling,
– het goed is om je kindje bij het verhaal te betrekken.
Ook is het gewoon heel fijn en gezellig voor jou en je kleine om er een dagelijks voorleesritueel van te maken.

Elk jaar staat er tijdens de Voorleesdagen een prentenboek centraal, dit jaar is dat Krrrr… okodil! van Catherine Rayner (uitgeverij C. de Vries-Brouwers). Het gaat over een ondeugende krokodil die op pad gaat om de andere dieren op de oevers van de rivier te laten schrikken, totdat het grote nijlpaard hem een standje geeft. Krrrr… okodil is verdrietig, niemand wil met hem spelen. Maar wat hoort hij daar? Er haalt nog iemand kattenkwaad uit… (mijn recensie van dit prentenboek lees je hier)
Ook, om te helpen een keuze te maken uit het enorme aanbod leuke prentenboeken, heeft een jury van jeugdbibliothecarissen een Prentenboek TopTien 2014 samengesteld van tien boeken die aanknopingspunten bieden voor interactie met peuters.

Zelf wil ik ook een aantal (prenten)boeken tips geven, verhaaltjes die wij thuis met onze peuter van 2,5 met veel plezier lezen:

Simpele boekjes om mee te beginnen:
Nijntje boekjes van Dick Bruna (uitgeverij Mercis) worden hier verslonden; simpele tekeningen en tekst op rijm maken het heerlijke eerste voorleesboekjes.
Ook de Kikker en zijn vriendjes boekjes van Max Velthuijs (uitgeverij Leopold) doen het goed als eerste voorleesboekjes; het zijn boekjes met kleurrijke plaatjes en weinig tekst, met het thema vriendschap.
Raad eens hoeveel ik van je hou van Sam McBratney en Anita Jeram (uitgeverij Lemniscaat) mag niet ontbreken in je kast; een super lief verhaaltje met schattige illustraties over Hazeltje die naar bed moet en Grote Haas wil vertellen hoeveel hij van hem houdt.
Een verhaaltje met het thema poep doet het altijd goed bij kinderen, dus Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft van Werner Holzwarth en Wolf Erlbruch (uitgeverij C. de Vries-Brouwers) is een aanrader; Kleine mol komt op een morgen uit zijn holletje en er landt zomaar een drol op zijn kop, hij gaat alle dieren langs om te vragen wie er op zijn kop gepoept heeft, om te laten zien dat zij het niet waren doen ze allemaal voor hoe zij poepen.

Drie prentenboeken die erg leuk zijn om voor te lezen omdat ze veel humor bevatten zijn:
Pas op! Dit boek bijt! van Nick Bromley en Nicola O’Byrne (uitgeverij Gottmer), over een enge krokodil die het verhaal van Het lelijke eendje komt verstoren door de letters op te eten. Hoe komen we van hem af? Misschien valt hij in slaap als je het boek heen en weer wiegt? Of lukt het om hem eruit te schudden?
De snelste zebra van de wereld van Youp van ’t Hek en Georgien Overwater (uitgeverij Leopold), waarin zebra altijd maar renwedstrijdjes wil houden, omdat hij altijd wint, maar nu wil niemand meer tegen hem rennen. Als Niemand tegen hem wil rennen? Dan rent hij toch tegen Niemand? (mijn recensie van dit prentenboek lees je hier)
Dagboek van een Wombat van Jackie French en Bruce Whatley (uitgeverij Van Goor), waarin je kennismaakt met Mottenbal de eigenwijze Wombat; hij slaapt, eet, krabt én maakt mensen tam, zodat ze lieve huisdieren worden.

Prentenboeken waar je verliefd op wordt alleen al vanwege de tekeningen:
De droom van Jane van Patrick McDonnell (uitgeverij De Vier Windstreken), over de kleine Jane Goodall die houdt van de natuur en droomt van een betere wereld voor mens, dier en milieu. (mijn recensie lees je hier)
De sneeuwman en de sneeuwhond naar de karakters van Raymond Briggs (uitgeverij Rubinstein), het vervolg op De sneeuwman, met iets modernere tekeningen, maar net zo vertederend als zijn voorganger. Vertelt het verhaal van een jongen die ’s nachts een avontuur beleeft met zijn zelfgemaakte sneeuwpop en sneeuwhond. Blijkt het de volgende morgen allemaal een droom? (mijn recensie lees je hier)

Drie “berenverhalen” met lieve en warme illustraties:
Welterusten… Kleine Beer en Ga je mee, Kleine Beer? van Martin Waddell en Barbara Firth (uitgeverij Lemniscaat). Kleine Beer moet gaan slapen in Welterusten…, maar het is te donker, Grote Beer doet steeds meer lichtjes aan, toch lijkt het niet genoeg te zijn… In Ga je mee? maken Grote Beer en Kleine Beer een wandeling in het besneeuwde bos. Wat hoort Kleine Beer toch allemaal voor geluiden?
Wij gaan op berenjacht van Michael Rosen en Helen Oxenbury (uitgeverij Gottmer) gaat over een vader die met zijn vier kinderen op berenjacht gaat, door het gras, een rivier, een sneeuwstorm en een donkere grot. Maar dan vinden ze echt een beer!

Boeken waar ik erg naar uit kijk om ze met mijn zoontje te lezen, maar nu zijn ze nog iets te moeilijk:
Het Muizenhuis: Sam & Julia van Karina Schaapman (uitgeverij Rubinstein). Het Muizenhuis is een echt huis, gebouwd van karton en papier maché door Karina zelf. Dit levert prachtig gedetailleerde afbeeldingen op bij het lieve verhaal over muizenvriendjes Sam en Julia.
Het is een boek van Lane Smith (uitgeverij Lemniscaat) bevat niet veel tekst, maar het thema (en de humor) is nog niet helemaal te begrijpen voor een peuter. Ezel zit in de trein en ziet aap met iets in zijn handen, een boek. Hij vraagt aap de oren van het hoofd; kan je ermee bloggen? Sms’en? Scrollen? En aap blijft tot vervelens toe herhalen: Het is een boek! Zal ezel het ooit begrijpen?
Kolletje leert zwemmen van Pieter Feller en Natascha Stenvert (uitgeverij Moon) is een erg leuk boekje over vriendschap; Kolletje, een vrolijk en eigenwijs meisje met toversokken, en haar vriendje Dirk gaan samen op zwemles en beleven daar van alles. (mijn recensie lees je hier)

En last but not least: Jip en Janneke van Annie M.G. Schmidt en Fiep Westendorp (uitgeverij Querido) blijft toch echt wel dé voorlees-klassieker. Korte verhaaltjes in simpele taal en de eenvoudige maar herkenbare illustraties in zwart-wit en kleur maken het dikke Jip en Janneke boek tot een ideaal voorleesboek waar je kindje zelf een verhaaltje uit kan kiezen voor het slapengaan.

Ik hoop dat ik jullie op wat ideeën heb gebracht! Ik wens jullie heel veel voorleesplezier, niet alleen tijdens de Voorleesdagen, maar iedere dag!

Follow my blog with Bloglovin