ISBN 9789044821277
Uitgever: Clavis
204 pagina’s
Verschenen: april 2014
Originele titel: Punainen kuin veri
Vertaald door: Sophie Kuiper
Deel 1 van de Snow White Trilogie
Achterflap:
“Er was eens een meisje dat leerde bang te zijn.
Ontmoet Lumikki Andersson, een zeventienjarige studente die toevallig een witwasoperatie op haar middelbare school ontdekt. Vanaf dat moment volgt de ene onverwachte gebeurtenis op de andere, totdat ze vier dagen later terechtkomt op een gigantisch feest in een mysterieus herenhuis. En dat alles tijdens de koudste winter in decennia, terwijl niets zo rood kleurt op witte sneeuw als bloed.
In 2014 verschijnen nog de 2 volgende delen in de sneeuwwitje-trilogie.”
Salla Simukka (1981, Finland) is vertaler en jeugdboekenauteur. Ze schrijft ook recensies voor Finse kranten. Ze heeft meerdere boeken geschreven, die vertaald worden in meer dan 27 landen.
Recensie:
“Je redde je het makkelijkst in het leven als je je zoveel mogelijk overal buiten hield. Dat was al jaren Lumikki’s motto.”
De 17-jarige Zweedstalig-Finse Lumikki Andersson is heel zelfstandig, kan zich heel goed onzichtbaar maken en houdt zich het liefst overal buiten. Als ze op een dag in de doka op school bebloede briefjes van 500 vindt weet ze dan ook niet meteen wat ze moet doen. Als ze na de les teruggaat om nogmaals te kijken zijn de briefjes weg. Ze ziet Tuukka, de arrogante zoon van de rector, er met een overvolle versleten rugtas die niet de zijne is vandoor gaan en vermoedt dat daar het geld in zit. Ze besluit hem te volgen omdat ze wil weten waar het geld vandaan komt. In het café waar hij heengaat treft hij twee vrienden waaronder Elisa, de dochter van een narcotica-agent. Het blijkt dat ze op een feestje bij haar thuis, onder invloed van drank en drugs een vuilniszak met bebloed geld in de tuin vonden en achterover hebben gedrukt.
Op weg naar haar appartement haalt Tuukka Lumikki in, hij had door dat ze hen afluisterde en wil van haar weten wat ze met de info gaat doen. Lumikki verzekert hem er helemaal niks mee te doen, want ze wil er verder niets meer mee te maken hebben.
Maar dan belt Elisa haar in tranen, ze wil het er graag met iemand over hebben, ze vraagt zich af waar het geld vandaan komt, voor wie het bedoeld was en waarom. Lumikki laat zich overhalen naar haar huis toe te komen en zo raakt ze er toch bij betrokken en raakt ze steeds dieper verwikkeld in een spel van corruptie, drugshandel en criminelen…
Rood als bloed is het eerste deel van de Snow White Trilogie. Het boek is prachtig vormgegeven met zijn zwart witte cover met bloedrode accenten, wat rode en zwarte pagina’s en de rode zijkanten van de pagina’s. Het was liefde op het eerste gezicht. En gelukkig heeft het verhaal me niet teleurgesteld.
Lumikki betekent Sneeuwwitje, maar een huid zo blank als sneeuw en haren zo zwart als ebbenhout heeft ze niet. Ze is een onopvallend meisje, niet lelijk, niet mooi,erg rustig en nadenkend. Toch wordt ze op een gegeven moment getransformeerd in Sneeuwwitje, als ze undercover naar een themafeest gaat van een rijke crimineel. Geen probleem voor Lumikki, die zich als een kameleon weet aan te passen aan allerlei situaties, dat heeft ze wel geleerd door wat ze vroeger meegemaakt heeft. Je komt in de loop van het verhaal steeds iets meer te weten over de achtergrond van de intrigerende Lumikki, maar nog niet alles wordt prijsgegeven, daarvoor zul je de volgende delen ook moeten lezen. Dat zal geen straf zijn, want Rood als bloed weet vanaf de eerste pagina te boeien. De intrigerende hoofdpersoon, het ijskoude winterlandschap en de spannende ontwikkelingen maken het tot een duister sprookje waar je in een sneltreinvaart doorheen vliegt. Ook absoluut geschikt voor de niet meer zo “Young Adult”. Op naar Wit als sneeuw en Zwart als ebbenhout!