Dit is Levi Leeuwin. Een Leeuwin is iemand die bang is voor niemand.
Dus Levi is voor niemand bang. Niet voor de monsters onder zijn bed.
En ook niet voor de schaduwen op het behang. […]
Levi is gewoon nooit bang.
Korte inhoud
Levi kan al tellen, van 1 tot en met 10.
Elke avond telt hij de monsters onder zijn bed.
Maar één monster vergeet hij telkens weer… Continue reading
‘Papa,’ zegt Kleine Wolf,
‘wij gaan vandaag samen het bos in.’
‘Wacht, Kleine Wolf, wacht!’ Grote Wolf rilt.
‘Is dat wel een goed idee?’
Korte inhoud
De papa van Kleine Wolf durft het bos niet in te gaan. Kleine Wolf neemt hem mee. Hij is helemaal niet bang en toont zijn vader dat het bos niet zo eng is als die wel denkt. Plots ruikt Grote Wolf iets. Oh nee! Snel wegwezen! Voor welk monster slaat Grote Wolf op de vlucht? Continue reading
Samenvatting
“Ooit was dit een mooi huis in een leuke buitenwijk van Detroit. […] Maar wie er deze ochtend komt, ziet dat de ramen zijn afgedekt met karton en planken. […] Zo wonen ze met z’n drietjes. Ze gaan nooit lang naar buiten. En als ze gaan, doen ze een blinddoek om.
De kinderen hebben de wereld buitenshuis nooit gezien. Zelfs niet door het raam. En Malorie heeft al meer dan vier jaar niet buiten de muren gekeken.”
Vier jaar geleden: Op het moment dat Malorie ontdekt dat ze zwanger is, begint het: mensen zien íets en worden krankzinnig. Ze vallen mensen aan en plegen zelfmoord. Wat is er aan de hand?
De mensen worden steeds angstiger, schermen eerst zoveel mogelijk hun ogen af en uiteindelijk worden ramen en deuren afgeschermd. Langzaamaan raken de straten steeds meer verlaten. Continue reading
ISBN 9789044821642
Uitgever: Clavis
27 pagina’s
Verschenen: februari 2014
Illustraties: Alexandra Kervyn
Achterflap:
“Herbert is blij met zijn handjes, daarmee kan hij de lekkerste koekjes eten.
Met zijn beentjes kan hij dansen, lopen, springen …
‘Wat ben je toch mooi, Herbert,’ zegt mama vaak.
Maar op een dag ontdekt Herbert een gaatje in zijn buik.
Help, wat moet hij daar nou mee?
Gelukkig is mama er om het wonderlijke verhaal over Herberts naveltje te vertellen.
Een warm en grappig boek waarin het mysterie over het naveltje wordt opgelost.”
Recensie:
“Toen hij zijn buik bekeek, zag hij iets raars.
Wat was dat daar, in het midden?
Herbert schrok. Een… gat?!”
Herbert is heel tevreden met zijn lichaam. Mama noemt hem ook vaak haar mooie jongen.
Maar wat is dat gat daar in zijn buik? Heeft mama die dan nooit gezien? Waar is het voor? Snuiten? Plassen? Is het misschien een wond?
Gelukkig kan mama hem uitleggen waar dat kuiltje vandaan komt.
Het naveltje van Herbert is een schattig verhaaltje over het zelfverzekerde jongetje Herbert (wat voor beestje het is werd me niet duidelijk, wie het weet mag het zeggen!). Maar dat gaatje in zijn buik maakt hem ineens wel onzeker, hij vindt het maar vreemd en dus eng. Dit prentenboek geeft een mooi voorbeeld van angsten die kleine kinderen kunnen hebben over dingen die ze niet begrijpen.
Op een simpele manier en met weinig tekst wordt het nut van een vreemd lichaamsdeel uitgelegd. De lieflijke illustraties zijn pagina vullend en bieden veel kijkplezier, want je ontdekt iedere keer wel wat nieuws. Leuk detail is dat het knuffeltje van Herbert als een levend wezentje wordt neergezet, wat Herbert overal bij helpt, behalve op de pagina’s waar Herbert bij mama is.
Officieel een boekje voor kinderen vanaf 4 jaar, maar aan peuters kun je het ook al prima voorlezen.
Deze recensie verscheen ook op BoekenBijlage.