Duizend stukjes overal – Mariska Overman

Er klautert een olifant op haar borst. Hij gaat zitten. BAM. Met zijn volle gewicht.

KORTE INHOUD
“Mijs is twaalf en zit net op de middelbare school. Een jaar geleden is haar broer Joes overleden en sindsdien is niets meer hetzelfde. Ze is vaak boos en op school gaat iedereen haar uit de weg. Mijs’ ouders sturen haar naar een therapeut. Die komt met het idee van een rouwbot. Hoewel ze er eerst niets van wil weten, begint ze toch met computer-Joes te praten.

Bowie, de beste vriend van haar broer, vindt deze AI-versie van Joes maar niks. Hij neemt Mijs mee naar de plekken waar hij met Joes vaak kwam en er ontstaat een hechte vriendschap. Dan ontdekt ze Bowies geheim. Een geheim dat hen nog dichter bij elkaar brengt.”

AIremember
Praat met uw overleden dierbare, alsof hij er nog is.
Levensecht!
(…)
Iemand die dood is, kan nooit meer levensecht zijn. Dat is een leugen.
Ze vond het maar bizar.
Raar.
Eng.
Maar die nacht moest ze er wel aan denken.
Een beetje Joes terug.

MIJN MENING
Het eerste jeugdboek van Mariska Overman, De zomer die alles was, vond ik geweldig mooi, dus ik verheugde me enorm op dit tweede jeugdboek (9+)!

‘Ik zou er al mijn geld voor overhebben om mijn irritante Mijsje terug te krijgen.’
(…)
… irritant zijn is dus nu opeens iets goeds. Iets wat je graag zou willen zijn. Iets wat zelfs veel geld mag kosten. Woorden veranderen soms zomaar van betekenis zonder dat je het doorhebt.

Een jaar geleden is Joes, de broer van Mijs (12), overleden. Omdat Mijs niet praat over haar verdriet en zich voor iedereen afsluit, krijgt ze op advies van haar therapeut een rouwbot. Een AI-versie van Joes, waar ze tegen kan praten. Maar wil ze dat wel? ‘Levensecht’ noemen ze het, maar Joes is dood, die kan nooit meer levensecht zijn! Toch kriebelt het en opent ze af en toe het programma om wat met hem te praten…
Bowie, de beste vriend van Joes, vindt het maar onzin, die rouwbot. Hij laat Mijs échte herinneringen zien; plekken waar hij graag met Joes kwam, dingen die ze samen deden… Ze komen nader tot elkaar in hun gedeelde gemis. Maar Bowie blijkt ook een groot geheim te hebben. Zal Mijs ontdekken wat dat is? AI-Joes kan haar natuurlijk geen geheimen verklappen…

‘Waar denk je aan?’ vraagt Joes.
‘Aan dat je necht bent. Echt en nep tegelijk,’ flapt ze eruit.
‘Ik ben Joes.’
‘Ja.’
‘Dat ben ik echt.’
‘Je bent op een scherm.’

Wat een prachtige omslagillustratie, hè?! Mark Janssen heeft de essentie van het verhaal heel goed weten te grijpen!
En het verhaal… Ik was er zó benieuwd naar en had er zóveel zin in! Net zo mooi en aangrijpend als het vorige jeugdboek van Mariska?? JAZEKER!!!
Ik begon met lezen en kon niet meer stoppen, dit boek moest in (bijna) één ruk uit! Niet weg te leggen… Mariska heeft zo’n fijne manier van schrijven, je vliegt door het verhaal heen en verslindt ondertussen haar prachtige woorden! Ik schreef de ene na de andere mooie, rake quote op. Ik had ze allemaal wel hier kwijt gewild, maar je moet natuurlijk zelf dit fijne boek maar lezen en je onderdompelen in al het moois…

Hoe geef je iets wat je verloren hebt een plekje? Dat kan dan toch juist niet, als het kwijt is?

Het verhaal is ontzettend mooi en lief en hartstikke ontroerend. Maar ondanks het heftige hoofdonderwerp, verlies/rouw en daarmee omgaan, wordt het verhaal nergens zwaar, het blijft licht en hoopvol, heel erg knap gedaan!
Ik leefde zo mee met Mijs die zo worstelt en die het aan de ene kant helemaal niet ziet zitten om met AI-Joes te praten, maar het tóch doet. En aan de ene kant doet het goed, maar aan de andere kant ís het Joes niet en zegt hij ook niet alles helemaal zoals Joes dat zou doen, wat haar weer met de neus op de feiten drukt: ‘levensecht’? Nee, dat kan Joes nooit meer worden! Maar dan is daar die lieve Bowie, die haar meeneemt in zijn herinneringen met Joes… Zo lief die vriendschap, het openstellen voor elkaar… Duizend stukjes overal…
Echt een onwijs fijn jeugdboek weer van Mariska Overman. Een intens maar niet heftig, verdrietig maar ook vrolijk, verhaal over verlies en rouw, verdriet en vriendschap. More please!! Dit kan Mariska héél erg goed! Ik heb genoten.