Die tijd was gewoon wég. Alsof haar hersenen het hadden gewist. (…) Eerst was er angst, daarna niets, en daarna bloed in haar haar.

KORTE INHOUD 
“Sloan en Cherry zijn de enige twee overlevenden van een moordaanslag op het zomerkamp waar ze als begeleider werkten. Ze kenden elkaar pas net, maar door hun gedeelde trauma zijn ze nu onafscheidelijk en ontwikkelen ze op snel tempo een ongezonde relatie.

Omdat Sloan zich niets kan herinneren van het vooral, is ze noodgedwongen op Cherry’s informatie aangewezen. Maar niet alles wat haar vriendin haar vertelt klopt, en wanneer er meer bewijs wordt gevonden, begint Sloan zich af te vragen of Cherry’s verhaal wel waar is.

Hoe meer de gaten in Sloans geheugen worden gevuld en hoe meer ze ontdekt, hoe minder logisch het allemaal lijkt. Wat is er echt gebeurd? Wie spreekt de waarheid? En wie zit er achter het masker?”

Maar het hoofd had een vreemde vorm. Puntig.
Pas toen hij in het licht stapte en Sloan in zijn hand de roodgevlekte machete zag, zoveel rood, besefte ze dat hij een masker droeg.

MIJN MENING 
De vorige YA-thriller (ook ‘psychologische horror’) die bij Blossom Books verscheen, De laatste zomer van Dana Mele, heb ik verslonden, dus ik was héél erg benieuwd naar dit onwijs gaaf ogende en klinkende boek!

Sloan en Cherry overleefden als enigen de moordaanslag op het zomerkamp waar ze allebei als begeleider zouden werken die zomer. De prille verliefdheid die daar ontstond is na ‘het incident’ heel snel overgegaan in een zeer hechte, zeer afhankelijke relatie.
De getraumatiseerde Sloan heeft geen echte herinneringen aan die moordnacht, alleen wat flarden, en krijgt hypnotherapie die nog niet erg wil vlotten. Cherry vertelt haar keer op keer haar versie van de gebeurtenissen, maar Sloan wil zélf ook weten wat er precies gebeurd is. Hoeveel ze ook van Cherry houdt, ze begint door dingen die langzaam bovenkomen steeds meer te twijfelen aan haar versie van de gebeurtenissen. Wat als Cherry iets te verbergen heeft? Vertelt ze wel de waarheid? Sloan wíl haar vriendin niet wantrouwen, maar ze kan ook niet verder met haar leven als ze niet álles boven weet te halen. Ze móét haar geheugen terugkrijgen! Maar moet ze dat wel echt willen??

Wat een vet verhaal! Zó spannend, zó beangstigend! Je weet als lezer dat je Sloan (de verteller) niet helemaal kunt vertrouwen, gewoon omdat ze een gat in haar geheugen heeft en zélf niet weet wat de waarheid is. Ze is flink getraumatiseerd… Daarnaast begin je net als Sloan Cherry al gauw te wantrouwen, want die lijkt niet helemaal eerlijk te zijn… En dan die flarden die terug lijken te komen, zijn die herinneringen te vertrouwen of haalt ze dingen door elkaar? Wat is de waarheid en wie is er te vertrouwen? Wat gaat er uiteindelijk terugkomen in Sloans herinneringen (alles?)?? Wáár gaat het heen met het (steeds enger wordende) verhaal??? Ik kon niet anders dan door, door, doorlezen om erachter te komen! En zou het dan een bevredigende ontknoping hebben? (JA!)
Het is echt een intens spannend en beklemmend verhaal. Ik leefde van begin tot eind mee met de meiden, die zoiets afschuwelijks hebben meegemaakt en troost en steun zoeken bij elkaar. Zíj́ weten hoe het voelt om de enige overlevenden te zijn van een moordpartij, níémand anders kan dat begrijpen…
Je twijfelt tijdens het lezen van dit creepy verhaal aan alles en iedereen. En dan dat einde… Ik heb er echt ontzettend van genoten!! Met recht ‘psychologische horror’! Ik wil meer!!

Gillend ontwaakte ze, met één enkele gedachte in haar hoofd.
Stel dat Cherry iets verbergt?

Toen de maskers kwamen
ISBN 9789463495103 – Uitgeverij: Blossom Books – 344 pagina’s – Verschenen: februari 2024 – Vertaald door: Barbara Lampe – Leeftijd: 15+