Mijn eerste herinneringen zijn van de fabriek: gevangenishoge muren, grote ijzeren hekken en een enorme schoorsteen die aan de bovenkant groezelig zwart is.

Korte inhoud 
“Wiek woont in Vonk, een luciferfabriek waar hij en andere weeskinderen hard moeten werken voor de verschrikkelijke Ma Boeman. Als hij op een dag een heel klein baby’tje in een eikelwiegje vindt, staan er ’s nachts drie boswezentjes voor het raam: Hobs. Als dank voor het verzorgen van de baby helpen ze hem te ontsnappen uit Vonk.

Wiek went snel aan het leven bij de Hobs en voor het eerst heeft hij een familie! Maar ook het bos is niet veilig: andere Hobsstammen zijn verdwenen en er is een reusachtig monster gezien… Kan Wiek de Hobs helpen én tegelijkertijd de andere kinderen uit de handen van Ma Boeman redden?”

Bloemblad verzint altijd verhalen. Die geven je de kans om te ontsnappen. Om de dingen die je niet kan veranderen, te veranderen. Om ergens anders te zijn. Om iemand anders te zijn.

Er is nog nooit iemand naar Vonk gekomen om een kind te adopteren. Er is nog nooit een wees ontsnapt.

Mijn mening 
Ik was op slag verliefd op de omslag van dit jeugdboek en de korte inhoud! Dit moest wel een prachtig verhaal zijn…

Wiek is een van de weeskinderen die in Vonk wonen en werken, een luciferfabriek. Onder leiding van Ouwe Ma Boeman, een vreselijke vrouw (die ze alles afpakt als ze daar komen, inclusief hun naam), moeten ze keihard werken, zeven dagen per week. Ze eten altijd smaakloze pap, slapen op de grond, komen nooit buiten de fabriek en krijgen flink straf als ze iets ‘verkeerd’ doen… Ze kunnen alleen maar wegdromen bij de verhalen die Bloemblad vertelt, wegkomen uit Vonk is onmogelijk en er is ook nog nooit iemand gekomen om een kind te adopteren.
Op een dag vindt Wiek, die bij De Bodemloze Put staat te wachten op straf, op de kale binnenplaats met de dode boom, een eikel. Maar als hij goed kijkt ziet hij dat het geen eikel is, maar een wiegje. Een piepklein wiegje, voor een piepkleine levende baby (een halve lucifer groot)! Hij zal het babytje beschermen met zijn leven!
Die nacht wordt er op het raam van de slaapzaal geklopt. Er staan drie piepkleine mensjes op de vensterbank: Hobs. Ze komen het babytje halen en willen Wiek wat teruggeven voor zijn goede zorgen. Ze zullen hem helpen ontsnappen en hij mag bij hen in het woud komen wonen. Wiek zal eindelijk een familie hebben! Maar hoe fijn het ook is bij de Hobs in het woud, er dreigt ook daar gevaar… Kan Wiek een plan bedenken om de Hobs helpen én om de andere weeskinderen van Ma Boeman te bevrijden?

Als ik hem oppak, zie ik dat het geen echte eikel is. Het is een houten wiegje met een kap, zo uitgesneden en gepoetst dat het net een eikel lijkt. Er ligt een piepklein wollen dekentje in… (…) Er ligt een trappelende baby onder, ongeveer zo groot als een halve lucifer…

Ik had nog wel véél meer over de inhoud van het boek willen schrijven en nog véél meer quotes kunnen delen, maar het is natuurlijk de bedoeling dat jullie zelf het boek gaan lezen! En dat is de moeite waard, dat garandeer ik!
Wat heb ik zitten genieten van dit verhaal! In het begin leef je mee met die wezen die het zo moeilijk hebben in Vonk, door die vreselijke Ma Boeman, met geen enkele hoop op ontsnapping. Ze hebben alleen elkaar om het leven draaglijker te maken. (Maar let op dat je niet gesnapt wordt als je wat aardigs doet voor een ander!) En dan die bijzondere vondst die Wiek doet, waardoor hij de Hobs ontmoet, de kleine mensjes die in het woud wonen en voor de natuur zorgen. Magie bestaat! En Wiek krijgt een familie en een thuis! Maar hoe hard hij ook zijn best doet (hij leert heel veel van bijvoorbeeld papa Herne), hij is ook de hele tijd bang om dit geluk weer kwijt te raken. Hij is zo groot, hij is zo anders, is hij geen gevaar voor de Hobs? Hij moet zijn angsten leren overwinnen… Ontroerend hoe hij opgenomen wordt in de familie, hoe hij van alles leert over die prachtige kwetsbare natuur waar ze in wonen, hoe hij vrienden maakt… En reuze spannend is het verhaal ook! Er is namelijk ook steeds dreiging vanuit verschillende hoeken! Kunnen ze het gevaar verslaan??
Dit verhaal is van begin tot eind genieten met een grote G! Die Wiek, die boswezens, de magie, de liefde, de natuur… Spannend en ontroerend! Onwijs prachtig. Ik heb Wiek en de Hobs helemaal in mijn hart gesloten! Meteen benieuwd naar meer van Tim Tilley!

‘Wat is een Hob?’ vraag ik.
‘Dat is wat we zijn – het kleine volkje. We zijn net als mensen, alleen hebben we meer bos in ons hart.’ 

Stralende sterren glanzen en knipperen boven ons. Ik kan niet geloven dat dit echt gebeurt, dat ik eindelijk weg ben uit Vonk, dat ik op de rug van een soort magisch boomwezen rij.
Ik grijp de schorsmanen van het boomhert steviger vast.
Magie bestaat echt.

Vonk 
ISBN 9789021684130 – Uitgever: Ploegsma – 304 pagina’s – Verschenen: april 2023 – Vertaald door: Hanneke Majoor – Leeftijd: 10+