Jeugdzonde – James Patterson & J.D. Barker

Ze had haar knieën opgetrokken, en haar gezicht ging voor een deel schuil achter haar lange donkere ongekamde lokken. Ze keek met een angstige blik naar de twee mannen en rilde over haar hele lijf.

Korte inhoud
“Tijdens zijn eerste avond bij het politieteam van Detroit wordt Walter O’Brien naar een plaats delict gestuurd. Een doodsbange jonge vrouw zit weggedoken onder de wastafel, de spiegel is aan gruzelementen. Op het bed ligt een man die overduidelijk geen natuurlijke dood is gestorven. Tijdens de terugrit naar het bureau weet de vrouw te ontsnappen: ze verdwijnt spoorloos. Het is voor de politie onmogelijk om de zaak af te sluiten en voor O’Brien om haar te vergeten.

Jaren later is de inmiddels ervaren O’Brien gepromoveerd tot rechercheur. Hij is nog altijd gefascineerd door de vrouw die hem destijds door de vingers glipte. Dan blijkt dat hij niet de enige is die op zoek is naar de vrouw, die nu de naargeestige bijnaam de Zwarte Weduwe draagt. Langzaam legt hij een reeks dodelijke geheimen bloot die weliswaar niet in Detroit is begonnen, maar, als het aan O’Brien ligt, daar wel degelijk zal eindigen.”

Zij was het.
Amy Archer.
De vrouw die hem destijds was ontkomen.

Mijn mening
De vorige thrillers van James Patterson & J.D. Barker vond ik érg lekker, dus ik was wel heel benieuwd naar deze! Weer zo vlot én bijzonder?

Nu: Walter O’Brien houdt met zijn team een club in Detroit in de gaten. Ze zijn op zoek naar een gevaarlijke vrouw, en Walter hoopt dat het hier eindelijk eens eindigt…
1986: Walter is 22 en een groentje bij de politie in Detroit. Hij wordt samen met zijn partner naar een appartement gestuurd na klachten van buren. Ze treffen er een dode man met een hoofdwond aan en een doodsbange jonge vrouw, verstopt in de badkamer. Walter is de enige die een beetje contact krijgt met de vrouw en hij moet haar naar het ziekenhuis brengen. Wie weet laat ze nog iets los tegen hem. Maar onderweg weet ze te ontsnappen. De zaak blijft onopgelost en Walter kan de vrouw, Amy, maar niet vergeten…
1992: Walter is net gepromoveerd tot rechercheur Moordzaken. Amy spookt nog altijd door zijn hoofd en hij meent haar af en toe ergens te zien, maar dan blijkt ze het toch niet te zijn. Maar nu weet hij het zeker: het is Amy die hij in dat restaurantje ziet zitten met een man! Nog altijd even mooi… Hij probeert in contact te komen met haar, maar dat is niet zo simpel. En eigenlijk moet hij zich focussen op de vreemde moordzaken die hij moet onderzoeken met zijn nieuwe partner, met wie het samenwerken al niet zo soepeltjes gaat.
Het ene bizarre sterfgeval na het andere vindt plaats en de politie en de lijkschouwer kunnen maar niet uitvinden waar ze mee te maken hebben…
Waarom lijken de ontdekkingen die de politie wél doet naar Amy te leiden?

Wow, wat een gave thriller weer!! Ik werd meteen vanaf het begin gepakt en het verhaal liet me ook niet meer los…
Het ‘Nu’ vond ik eerst wat vaag, want was Walter O’Brien nou nog steeds bij de politie? Wat zijn hij en zijn team allemaal aan het doen bij die club? Wie moeten ze hebben en waarom?? Maar doordat je daarnaast langzaam het voorafgaande in het verleden – 1986/1992/1997 – te weten komt, werd wel steeds duidelijker wat het doel was. De verhaallijnen in het verleden waren wel meteen onwijs boeiend met eerst die bange jonge vrouw die ontsnapt, hoe Walter eigenlijk een beetje geobsedeerd raakt door haar, hoe zij een rode draad blijft in zijn bestaan en blijkbaar ook in de moordzaken waar hij mee te maken krijgt tijdens zijn loopbaan… En het zijn bizarre zaken! Daar ga ik niets over zeggen verder, want ik wil niet spoileren, maar het is wel echt wat ik van Patterson & Barker gewend ben! Raadselachtig…
Ik zat tijdens het lezen de hele tijd lekker in spanning: hoe gaat dit aflopen? waar gaat dit in vredesnaam heen? gaat het een bevredigend einde zijn? zal ik weer een beetje sprakeloos achterblijven? hoe kan het dat ik sympathie voel voor de slechterik?…
Ik zat zó heerlijk in het verhaal dat ik alleen maar door, door, door wilde! Helemaal gegrepen door het lekker vlotte en onwijs spannende en meeslepende verhaal! En ik heb het boek met een tevreden zucht dichtgeslagen, ook heel erg fijn! En ja: ik moet er ook wel weer een beetje van bijkomen… Een topper weer!