Precies drie weken na haar aankomst op Bereneiland stond April Wood oog in oog met een ijsbeer.
Korte inhoud
“Er leven geen ijsberen meer op Bereneiland.
Tenminste, dat is wat Aprils vader haar vertelt als ze voor zijn onderzoek zes maanden naar het noordpoolgebied moeten. Maar op een avond vangt April een glimp op van een beervormige schim aan de horizon. Het is een ijsbeer die daar niet hoort; hij heeft honger, is eenzaam en ver weg van huis. Een beer die iets mist – net als April.
Hun ongewone band groeit en April zet alles op alles om haar nieuwe vriend te redden. Zo begint de grootste en belangrijkste reis van haar leven.
Een reis om Beer te redden. En misschien wel zichzelf.”
Ze was al bijna twee weken naar hem op zoek.
Tegen die tijd aanvaardde ze ook langzaam en met tegenzin dat papa en zij weliswaar de enige mensen op het eiland waren, maar dat ze net zo goed in haar eentje had kunnen zijn…
Mijn mening
Ik was meteen verliefd toen ik dit boek zag! Wat een plaatje is het. En binnenin staan ook al de meest prachtige illustraties van Levi Pinfold! Na het lezen van de korte inhoud was ik al helemaal verkocht: vriendschap tussen een eenzaam meisje en een eenzame ijsbeer, mijn hart…
Diep vanbinnen wist ze dat ze geen andere keus had dan papa’s mes te pakken en de ijsbeer te bevrijden van het plastic.
Wie moest het anders doen?
April (11) en haar vader zijn sinds haar moeder zeven jaar geleden stierf met zijn tweetjes. Hij is wetenschapper (bestudeert weerpatronen) en vooral met zijn werk bezig, op de universiteit of in zijn studeerkamer. April gaat met tegenzin naar school en is verder vooral in de tuin te vinden bij de vossen. Dieren zijn veel leuker en aardiger dan mensen, vindt ze.
Op een dag komt er een belangrijke brief: haar vader mag het weerstation op een klein, onbewoond eiland boven de poolcirkel gaan bemannen en weergegevens bestuderen. En April gaat mee voor die zes koude maanden op Bereneiland. Een eiland waar vroeger veel ijsberen waren, maar sinds het ijs steeds sneller smelt door de opwarming van de aarde al jaren niet meer. (Klimaatproblematiek is iets waar April zich heel erg druk om maakt )
Maar: de eerste nacht op dat eiland durft April toch te zweren dat ze een ijsbeer ziet! De weken erna gaat ze dagelijks op zoek het hele eiland rond, meer heeft ze toch niet te doen, want vader is weer veel te druk met zijn werk…
Ze weet Beer te vinden, die hulp nodig heeft en sterk vermagerd is. Ze weet zijn vertrouwen te winnen, ze worden de beste vrienden en brengen iedere dag tijd samen door. Hij is eenzaam en April is eenzaam, maar nu hebben ze elkaar! Al beseft April wel dat Beer niet op Bereneiland hoort en ze besluit alles op alles te zetten om hem te redden…
‘O, Beer,’ wist ze ten slotte uit te brengen, ‘ik hou van je.’
Dat kon Beer niet zeggen, maar dat hoefde ook niet.
De woorden zaten in het warme, geruststellende gewicht van zijn lijf naast het hare, in de manier waarop hij in vol, puur vertrouwen naar haar keek met zijn gesmolten chocoladebruine ogen.
Ik heb zo veel zinnen genoteerd die ik met jullie zou willen delen, want dit is zo’n mooi verhaal! Maar ik heb een kleine selectie weten te maken, een kleine sfeerimpressie.
Ik heb onwijs genoten van het verhaal, het had me van begin tot eind helemaal te pakken, het las heerlijk weg en was gewoon niet weg te leggen. Ik leefde ontzettend mee met dat eenzame, bijzondere, moedige meisje met het grote hart en werd enorm geraakt door de prachtige hechte band die ze met die eenzame ijsbeer weet te krijgen. Totaal niet realistisch natuurlijk, maar zo voelde het in dit verhaal zeker wel. Zo zou je het wel willen meemaken en zien in de wereld! (Maar: Don’t try this at home ) Als iedereen toch eens de natuur en (wilde) dieren zo’n warm hart toedroeg als April…
In het verhaal zit zo natuurlijk ook meteen klimaatproblematiek verweven en dat door de mensheid o.a. de ijsberen het heel erg moeilijk hebben, pijnlijk… Maar heel mooi gedaan! (En achterin het boek staat nog wat extra info.)
Dit is echt een ontzettend hartverwarmend, maar ook hartverscheurend verhaal over twee eenzame zielen die elkaar weten te vinden en elkaar weten te helpen. Mooi, mooi, mooi… Aan het einde zat ik gewoon te huilen, zo heeft dit verhaal me geraakt! Ik ben dan ook heel erg blij dat er een vervolg gaat komen! Dit verhaal over April en Beer staat namelijk al meteen hoog op mijn favorietenlijstje. Voor nu kan ik jullie alleen nog zeggen: Lees dit boek!!!
‘Omdat het de verantwoordelijkheid is van ons allemaal!’ schreeuwde April. ‘Snap dat toch! De ijskappen zijn niet gesmolten door u of door mij, maar door ons allemaal. En als we niet doen wat we kunnen, dan is er straks geen ijsbeer meer over.’
De laatste beer
ISBN 9789021471143 – Uitgeverij Volt – 304 pagina’s – Verschenen: december 2022 – Vertaald door: Pauline Michgelsen – Illustraties: Levi Pinfold – Leeftijd: 9+