Dit is wat ze belooft: als zij, Jeanne, de keuze heeft, kiest ze ervoor om de steen te werpen. Ze zal leven.

Korte inhoud 
“Domrémy, 1412. Frankrijk staat op het punt de oorlog tegen Engeland te verliezen. Mensen lijden honger. De Franse koning is ondergedoken. In deze chaos staat een jonge vrouw op die het tij weet te keren en die de Fransen naar de overwinning zal leiden. Zij zal een heldin worden wier naam eeuwenlang herinnerd wordt: Jeanne d’Arc.

We volgen Jeanne tijdens haar jeugd vol daadkracht en geweld, reizen in haar tienerjaren met haar mee naar het Franse leger en aanschouwen haar succesvolle slagvelden. Jeannes daden zijn roekeloos, haar beweegredenen teder en we maken kennis met een vrouw vol wilskracht. Aan het hof vindt ze een weg door de verraderlijke politieke spelletjes die gespeeld worden en ondervindt ze de rol die religie daarin heeft. Velen waarmee ze in aanraking komt voelen zich bedreigd door een vrouwelijke leider, laat staan een heilige. En niet alleen de hovelingen, maar ook Jeannes eerste kennismaking met glorie kunnen sneller voor haar ondergang zorgen dan ze voor mogelijk had gehouden.”

Haar armen trillen als ze vertrekt. De voeten van haar vader hingen in de lucht in haar greep, en ze hoefde er niet eens haar best voor te doen. Ze denkt aan haar eigen kracht. Ze denkt: er is hier niets meer voor me.

Mijn mening 
Ik ben al mijn hele leven gefascineerd door Jeanne d’Arc, dus vond het best spannend om aan deze roman te beginnen: wat als ze op een manier geportretteerd werd waar ik niet gelukkig van werd? Maar het kon natuurlijk ook zijn dat ze juist helemaal tot leven zou komen voor me…

Jeanne d’Arc wordt in 1412 geboren in Domrémy, Frankrijk. Het land is al jaren en jaren in oorlog met Engeland, maar dit dorpje heeft er nog weinig last van gehad. Toch heeft Jeanne geen vredige jeugd, haar vader was namelijk nogal teleurgesteld dat dit kind niet weer een jongen was (daar had hij zelfs om gewed) en is niet bepaald gek op Jeanne. Ze krijgt vaak te maken met zijn woede en zijn vuisten. Liefde en aandacht vindt ze bij haar oom Durand (een reiziger, hij komt eens per jaar langs, vol verhalen), haar oudere zus Catherine (die is te mooi om in elkaar te meppen) en haar hond Salaud.
Jeanne is een moedig, koppig en sterk meisje en zodra ze 16 is groter en sterker dan haar vader. Na veel verlies geleden te hebben, waardoor ze niets meer heeft om voor te blijven, besluit ze om eindelijk te vertrekken uit Domrémy en nooit meer om te kijken. Ze gaat naar Vaucouleurs om daar in de keuken van het garnizoen te werken. Ze is een keiharde werker en ondertussen observeert ze wat de soldaten allemaal doen. Dat zou zij ook wel willen én kunnen! Als men hoort van de grote sterke vrouw (ze heeft wat eikels hard aangepakt), wordt ze op de proef gesteld en moet ze boogschieten: meteen in de roos… Ook de dauphin, de kroonprins, hoort van deze bijzondere vrouw en ze moet op audiëntie komen. Onderweg, een gevaarlijke reis naar Chinon, leert ze van alles van een ridder en zijn schildknaap. Ze doet al gauw niet meer onder voor een echte (mannelijke…) ridder!
Het is de bedoeling dat Jeanne, als door God gezonden (niet dat ze dat zelf zo ziet), de dauphin en het volk weer hoop geeft nu alles verloren lijkt. Orléans moet als eerste gered worden van de Engelsen en Jeanne mag zich gaan bewijzen nadat ze weer flink op de proef gesteld is… Zij moet de heilige strijder worden die Frankrijk van de vijand bevrijdt en de dauphin gekroond krijgt in Reims!
Jeanne boekt de ene overwinning na de andere en weet het respect te verdienen van velen. Maar ze heeft ook machtige vijanden en haar succes zal niet eeuwig blijven duren…

‘Ga met onze zegen, en dan zullen we zien of je echt bent wie je zegt te zijn: een instrument van God. Ga Orléans bevrijden. Maar moge God je bijstaan als je faalt, Jeanne.’ 

Het boek is verdeeld in vier delen, vier (aansluitende) belangrijke periodes in het leven van Jeanne; haar jeugd (10-16), haar vertrek naar Vaucouleurs en kennismaking met de dauphin, haar succestocht naar o.a. Orléans en tot slot de weg naar Reims voor de kroning en hoe het daarna bergafwaarts ging voor Jeanne. Haar gruwelijke einde op de brandstapel komt niet aan bod en dat vind ik juist wel heel mooi en passend bij het verhaal.  Ieder deel begint met een kleine schets van het tijdsbeeld, waar we zijn in de honderdjarige oorlog, erg handig!
Het uitgebreide, sfeervolle verhaal zorgde ervoor dat ik echt het gevoel had dat ik erbij was. Af en toe waren de omschrijvingen me iets té uitgebreid en werd het dus wat langdradig, maar over het algemeen las het verhaal echt heerlijk weg en werd er een heel fijn levendig beeld geschetst van de tijd, de omgeving en de personen, met name Jeanne d’Arc natuurlijk.
Jeanne is een mens van vlees en bloed geworden voor me door deze roman. Want wat heeft Katherine een fijne Jeanne geschetst!  Nuchter, moedig, sterk, met een groot hart én een grote strijdlust. Minder heilig, minder verheven dan ze altijd wordt gebracht, meer een echt (jong) mens, meer down-to-earth.
De Fransen hadden iemand nodig om in te geloven en daar was Jeanne… En zolang ze successen boekt is ze een heilige, maar zodra het bergafwaarts gaat (deels door haar uiteindelijke overmoedigheid) wordt ze ineens als heks bestempeld… Het is een triest einde aan het gepassioneerde en krachtige leven van iemand die gelukkig nooit vergeten zal worden. En deze roman is een prachtig eerbetoon aan haar. Een heel mooi, heel meeslepend en heel indrukwekkend verhaal!

Ze hadden behoefte aan iets om in te geloven en waren bereid in alles te geloven, zelfs eeuwenoude profetieën van Merlijn de tovenaar en Beda. Ze zag dat ze klaar waren om in haar te geloven.

Jeanne 
ISBN 9789022597552 – Uitgever: Boekerij – 416 pagina’s – Verschenen: november 2022 – Vertaald door: Titia Ram