Wat we niet zeggen – Nadine Swagerman

Ze zeggen weleens dat de eerste zin van een verhaal de belangrijkste is, zoals de openingsscène van een film dat ook is. Ik weet niet wat de eerste zin van dit verhaal, mijn verhaal, zou moeten zijn.

Korte inhoud
“Na het overlijden van zijn vader verhuist Tobias met zijn moeder en zijn jongere zusje naar de andere kant van het land. Hier ontmoet hij Jones, een ontzettend aantrekkelijke jongen op wie hij direct een oogje krijgt. Zijn nieuwe vrienden van school waarschuwen hem echter dat hij beter bij Jones uit de buurt kan blijven. Tobias weet niet helemaal wat hij moet geloven. Hij wil heel graag op zijn eigen gevoel afgaan, maar dan wint zijn nieuwsgierigheid het toch. En dat terwijl hij zelf ook een groot geheim met zich meedraagt…”

Ik zou voor ‘Drie maanden terug ging mijn vader dood’ kunnen kiezen. Of voor ‘Ik verhuis naar een wildvreemde plek en moet mijn beste vriendin Liz achterlaten’. Of misschien moet ik beginnen met ‘Soms vraag ik me af of de leegte die ik voel ooit nog zal verdwijnen’.

Mijn mening
Ik ben gek op de Kluitman-novelles en iedere keer blij als er weer een nieuwe verschijnt! Dit keer weer eentje van Nadine Swagerman, haar vierde YA-boek, haar tweede Kluitman-novelle.

Tobias (17) is drie maanden geleden zijn vader verloren. Hij verhuist samen met zijn moeder en zusje Tess naar de andere kant van het land, waar hij zijn beste vriendin Liz moet missen, alles opnieuw moet ontdekken en vrienden moet zien te maken op zijn nieuwe school.
Hij ontmoet in het dorp de knappe en mysterieuze Jones, waar hij meteen verliefd op wordt. Maar zijn nieuwe vrienden zeggen dat Tobias beter uit de buurt van Jones kan blijven, zijn familie heeft een slechte naam… Maar Tobias voelt zich goed bij Jones, wat moet hij nu? Wat voor geheimen heeft Jones? En kan Tobias leven met zijn eigen grote geheim?

Mijn adem stokt. Want ook al is dit ab-so-luut niet het moment om compleet overdonderd te zijn door iemands uiterlijk, ben ik dat wel. Compleet. Overdonderd.

Er wordt aan het begin van het verhaal al duidelijk dat Tobias ergens flink onder gebukt gaat sinds de dood van zijn vader, maar wat er dan precies gebeurd is? Welk geheim draagt hij met zich mee? Ook Jones heeft duidelijk geheimen, hij doet vaag als Tobias naar zijn familie vraagt en wordt zelfs boos op gegeven moment. Wat is er gaande bij hem thuis? De twee jongens groeien, ondanks de waarschuwing van Tobias’ vrienden, langzaam naar elkaar toe (heeft Jones ook gevoelens voor Tobias? ), maar komen hun geheimen en leugens niet tussen hen in te staan?
Ik vind het een heel ontroerend verhaal, die arme jongens die zo gebukt gaan onder hun geheim… Een heel erg lief verhaal ook, met die prille verliefdheid van de jongens. En ook een tikje spannend! Want de verhalen die er over Jones en zijn familie de ronde doen zijn niet mals… Wat is de waarheid?
Een heel erg fijne novelle dus, ik heb het verhaal verslonden en had het gevoel dat het veel langer duurde dan die 116 pagina’s, zó ontzettend werd ik erin meegevoerd. Een kort maar heel krachtig verhaal!