Eindelijk, ze was er. In het Middernacht Uur. Een wereld bevroren in de victoriaanse tijd. Een wereld met de allerlaatste restanten van magie.

Korte inhoud
“Alleen om middernacht gaat de deur naar het Middernacht Uur open. Achter die deur wacht een adembenemende, magische wereld waarin de tijd heeft stilgestaan en waar vreemde figuren leven. Emily is een van de weinigen die er naar binnen kan. Ze kan niet wachten om door die wereld te dwalen. Maar zodra ze in het Middernacht Uur is, wordt ze achtervolgd door standbeelden en schilderijen. Wat willen ze van haar? Emily moet er met gevaar voor eigen leven achter zien te komen…”

Daar was het geluid weer. Zwaar gesteente knalde op zwaar gesteente en deze keer zag Emily het gebeuren: het standbeeld bewoog. De stenen vrouw keek haar met blinde ogen doordringend aan…

Mijn mening
Het eerste deel van deze trilogie vond ik een heerlijk magisch avontuur! Was het fijn om weer terug te keren naar het Middernacht Uur met Emily?

Emily staat te popelen om weer naar het Middernacht Uur te gaan, een plek bevroren in de tijd waar nog magie bestaat, en haar eigen magische krachten te kunnen oefenen. Nu het zover is, blijken er duistere dingen gaande te zijn. Emily wordt achtervolgd door kunstwerken die tot leven komen (wat willen ze toch van haar?) én moet erachter zien te komen wie er een scheur in de tijd veroorzaakte en daarmee het hele Middernacht Uur met al zijn magie en bijzondere bewoners in levensgevaar brengt…
Kan ze de magie redden? Samen met haar vriend Tarkus, een ghûl, gaat ze als een ware Sherlock Holmes en Dr. Watson te werk (zij is uiteraard Sherlock)!

De lucht was gevuld met het geritsel van papier. Het was het geluid van boeken. Geen boeken die werden gemaakt of waardoorheen werd gebladerd, maar boeken die bewogen. Er waren hier zelfs meer boeken dan in de bibliotheek waar de Bibliotheek woonde.

Zoals altijd met series was ik bang dat ik te veel vergeten was van het vorige deel en heel erg in moest komen, maar zoals altijd blijkt dat er echt wel genoeg terugkomt en dat er vaak in verhalen ook wel subtiel teruggekeken wordt!

Ik moest wel weer even wennen aan wijsneus Emily, die totaal niet op haar mondje gevallen is en best een grote mond opzet tegen volwassenen (wezens), wat de ene keer irritant is en de andere keer grappig. Maar het grappige overheerste en ook werd weer duidelijk waarom ze eigenlijk zo’n brutaal ‘masker’ opzet.

Het was ontzettend fijn om weer terug te zijn in dat magische Middernacht Uur vol met bijzondere wezens, waar ‘we’ oude bekenden tegenkwamen – vriend en vijand – en nieuwe kennissen opdeden – vriend en vijand. En om weer een geweldig spannend avontuur te beleven met Emily, die de strijd moet aangaan om de magie te redden. Ook leuk dat je Emily en haar familie nog beter leert kennen (een hele bijzondere familie!).
Het verhaal is pakkend van begin tot eind en het einde doet meteen verlangen naar het derde en laatste (snik) deel in deze trilogie! Ik ben heel benieuwd wat Emily en haar vrienden daarin gaan beleven!

‘Pas maar op, mijn geduld is niet eindeloos,’ gromde Tarkus. ‘Ik kan je dagenlang naar hondenpoep laten ruiken, als je niet snel ophoudt.’ 

Schreeuw om middernacht
ISBN 9789025881535 – Uitgever: Leopold – 296 pagina’s – Verschenen: juni 2021 – Vertaald door: Marie Lotte Hagen – Deel 2 in de Middernacht-trilogie – Leeftijd: 10+