Meisje A – Abigail Dean

De laatste keer dat ik moeder zag, was op de dag dat we ontsnapten. Die ochtend werd ik wakker in het bevuilde bed en wist dat mijn dagen geteld waren. Als ik niets deed, zou ik daar sterven.

Korte inhoud
“Lex Gracie wil niet aan haar familie denken. Ze wil niet herinnerd worden aan haar ouderlijk huis of aan haar bijnaam: ‘Meisje A’, het kind dat ontsnapte. Wanneer haar moeder in de gevangenis overlijdt en het familiehuis nalaat aan haar kinderen, kan Lex het verleden niet langer negeren. Samen met haar zusje Evie besluit ze de horrorwoning uit hun jeugd om te toveren tot iets positiefs. Maar eerst moet ze in het reine komen met haar broers en zussen – en de jeugd die ze deelden.”

‘Iets vrolijks,’ zei ze. ‘Er moet iets vrolijks mee gedaan worden. Iets ergers kunnen we vader niet aandoen.’ 

Mijn mening
Ik vond de omslag en de korte inhoud (die op mijn vooruitexemplaar is heel anders dan bovenstaande die het uiteindelijk geworden is, nog prikkelender ) meteen al heel erg intrigerend! Ik was onwijs benieuwd naar het verhaal van Meisje A!

Alexandra Gracie (Lex) staat bekend als ‘Meisje A, het meisje dat wist te ontsnappen’. Aan die vreselijke tijd wil ze niet meer terugdenken, maar toch zal ze wel moeten als haar moeder in de gevangenis overlijdt en haar als executeur testamentair aanwijst. Er zijn wat bezittingen, er is wat geld én er is het horrorhuis uit de jeugd van Lex en haar broers en zussen…
Lex en haar zusje Evie, waar ze het meeste contact mee heeft, willen van dat huis graag iets moois maken voor de gemeenschap, maar dan zal Lex wel eerst in contact moeten komen met haar andere broers en zussen en hun verleden onder ogen moeten komen…

Het stomme is, dat ik in dit boek begon met het idee dat het een thriller was! (Terwijl er duidelijk op staat dat het een psychologische roman is, suf van mij!) Ik moest dus, ondanks dat ik vanaf het begin meegesleurd werd het verhaal in, wel even schakelen op het moment dat het besef kwam dat het niet thrillerachtiger zou worden.  Maar goed, eenmaal omgeschakeld kon ik me weer in het verhaal laten zakken en verder mee laten slepen. Want: pffff, wat een heftig en hartverscheurend verhaal is dit!! 

Lex, Meisje A, vertelt het hele verhaal en in ieder hoofdstuk maak je nader kennis met een van haar broers en zussen en leer je meer over de gruwelijkheden in hun jeugd in dat horrorhuis. De hoofdstukken zijn erg lang en dat haalde voor mij de vaart er wel een beetje uit, maar het verhaal was meeslepend genoeg om wel geboeid te blijven gelukkig.
Natuurlijk zijn alle broers en zussen beschadigd uit hun jeugd gekomen en het is heel interessant om over hun – moeizame – familieband te lezen. Je vraagt je tijdens het lezen af hoe alle onderlinge verhoudingen precies zitten en wat voor rol iedereen gespeeld heeft in het verleden en nu. (Ik wil niet spoileren, dus blijf een beetje vaag, sorry!)

Al met al is Meisje A een heel aangrijpende en meeslepende – niet weg te leggen – psychologische roman over familie, trauma’s, veerkracht en liefde. Ik kreeg er de koude rillingen van én ik raakte ontroerd. Het verhaal zal me ook nog wel even bijblijven…
Ik ben nu al héél benieuwd naar de tv-serie die er gaat komen!

‘Ik ben…’ begon ik, ‘Alexandra Gracie…’ De rest kreeg ik niet over mijn lippen. Ik keek over mijn schouder naar Moor Woods Road, maar de straat lag er stil en onverstoorbaar bij.

Meisje A
ISBN 9789402706390 – Uitgever: HarperCollins Holland – 384 pagina’s – Verschenen: maart 2021 – Vertaald door: Erica Disco

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.