Ondanks haar beste bedoelingen ging de toestand van Laylees lichaam langzaam achteruit; en hoe langer haar kleine persoontje zich om het verterende leven bekommerde, hoe zwakker ze werd.
Korte inhoud
Dit Perzische sprookje begint op een ijzig koude avond…
Laylee woont in het magische Welkwoud, waar de bewoners een gouden huid hebben en de winter vieren met eindeloos veel feestjes.
Maar zij doet niet mee aan alle feestelijkheden.
Laylee kan zich bijna niet meer herinneren hoe het was vóór haar moeder overleed en als een ontevreden, klagende geest in het huis bleef hangen. Voordat haar vader door zijn verdriet zijn verstand verloor. Voor ze achterbleef als de enige mordeshoor van Welkwoud – degene met de taak de doden te wassen en klaar te maken voor het hiernamaals.
Door het eenzame en zware werk worden Laylee’s handen stijf en verliest ze langzaam haar kleur. Maar als een stel vreemdelingen verschijnt, wordt Laylee’s wereld op zijn kop gezet.
Beiden rechtten ze hun rug, verzamelden al hun moed en zeiden: ‘Nou… wil je dan misschien wat hulp?’
Auteur
Tahereh Mafi vertelt over Welkwoud in een interview dat je hier kunt lezen.
De volgende gedeelten van dit verhaal worden erg duister en verontrustend. Ik begrijp het helemaal als je even weg moet kijken.
Mijn mening
Verdermeer was al zo betoverend mooi om te zien en Welkwoud is ook al zo prachtig! En wat past de coverafbeelding perfect bij het verhaal
Welkwoud is een magische plek, waar de mensen gek zijn op kou, behalve Laylee…
Laylee is de laatste mordeshoor – iemand die met haar magische krachten de doden wast en ze klaarmaakt voor het hiernamaals – en ze moet keihard werken. Ze krijgt er geen enkele waardering voor en staat er helemaal alleen voor, de mensen mijden haar als de pest. Door het harde werken verliest Laylee langzaam haar kleur en als er niets gebeurt zal ze spoedig sterven. Maar dan staan er op een dag twee vreemdelingen uit een andere magische plek voor haar neus, ze komen haar helpen…
Kan Laylee haar bevroren hart openen voor deze twee en misschien zelfs vriendschap sluiten? Zal ze nog kunnen genezen?
Als zij sterft en de doden niet meer naar het hiernamaals gestuurd worden is dat een héél groot probleem!
Dit sprookjesachtige verhaal wordt verteld door een verteller. Wie dat is, daar kom je niet achter. Wel is hij duidelijk goed op de hoogte en weet hij veel van Laylee af. Hij brengt het duistere en koude verhaal met humor en waarschuwt je van tevoren dat het een beetje grimmig gaat worden op sommige stukken. Ik vond het een leuke manier van vertellen en het gaf ook echt dat sprookjesgevoel. Wel ergerde ik me aan het ‘snap je’ wat hij steeds zei…
Er komt in Welkwoud een hele magische wereld tot leven en je wordt helemaal meegevoerd de grimmige wereld van Laylee in. Een wereld die je af en toe de rillingen weet te bezorgen met zijn lijken en geesten. Ook kreeg ik écht de kriebels van de beestjes van Benyamin! Knap gedaan; ook de personages komen helemaal tot leven en weten je te beroeren. Je hoopt zo ontzettend dat Laylee geholpen kan worden, haar eenzaamheid doorbroken kan worden en dat de mensen gaan inzien hoe belangrijk ze is. En dat ze ook een beetje kind mag gaan zijn, want ze is pas 13!
Welkwoud is een heel duister en griezelig sprookje, niet geschikt voor tere zieltjes Het verhaal is ijskoud, spannend, betoverend en ontroerend. Ik had een beetje spijt dat ik Verdermeer niet eerst gelezen had, waar dit toch een soort van vervolg op is, maar het was geen al te groot probleem. En ik ben nu ontzettend benieuwd wat er voor volgend verhaal gaat komen! (Maar: eerst Verdermeer maar eens lezen!)
Welkwoud
ISBN 9789463491501 – Uitgever: Blossom Books – 356 pagina’s – Verschenen: maart 2018 – Originele titel: Whichwood – Vertaald door: Merel Leene – Leeftijd: 13+