Op de een of andere manier was het hier echter te stil, te rustig.

Achterflap
“Emelie: de pas benoemde advocaat op een glamoureus advocatenkantoor. Teddy: de ex-crimineel en fixer die probeert op het rechte pad te blijven, en die nu ingehuurd is als ‘speciale onderzoeker’ van de firma waar Emelie werkt.

In een huis op Värmdö gaat een alarm af. Een bewaker komt eropaf en treft er geen gewone inbraak aan, maar een lichaam – er is iemand vermoord in het huis.
Ondanks het feit dat haar werkgever het afkeurt, neemt Emelie – in het geniep – de zaak aan. Wie is het slachtoffer? En waarom leiden alle sporen naar Mats Emanuelsson, de man die Teddy ooit ontvoerde?
Door Emelies onderzoek wordt Teddy gedwongen om de confrontatie aan te gaan met zijn verleden. Intussen maakt zijn opstandige neef Nikola dezelfde fouten die Teddy ooit maakte. En voor ze het weten raken ze alle drie verstrikt in een spel met wel heel hoge inzetten…”

Hij had een schuld af te betalen. Hij had al te lang gewacht.

Auteur
“Jens Lapidus is een zeer succesvolle strafadvocaat die beroepshalve enkele van de meest beruchte misdadigers van Zweden verdedigde. Hierdoor verwierf hij unieke kennis van het criminele circuit. Zijn Stockholm-trilogie wordt vergeleken met het werk van James Ellroy en Dennis Lehane en in Zweden gingen er al ruim twee miljoen exemplaren van over de toonbank. Jens Lapidus woont met zijn gezin in Stockholm.”

Mijn mening
Aangezien ik nog geen boeken van Jens Lapidus had gelezen en ik heb ontdekt dat ik Scandinavische thrillers ook erg goed vind, heb ik het aanbod aangenomen om voor een blogtour van A.W. Bruna dit boek te lezen. De korte inhoud vond ik veelbelovend en de duistere coverafbeelding ook.

Nu komt er een helaas… Helaas kwam ik er na de eerste paar bladzijden achter dat ik Lapidus zijn schrijfstijl niet echt aangenaam vind. Er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van allerlei grove taal; fokking, godverdomme, fuck, kutmoeder, etc… Nu kan ik er echt wel tegen als een personage grof in de mond is, maar in dit geval vond ik het wel extreem en ik ergerde me er gewoon aan, ik vond het niks toevoegen aan het verhaal.
Daarnaast heeft Lapidus er een handje van om heel veel dubbele punten te gebruiken en dan dingen kort “opsomt” (weet niet precies hoe het te noemen), dat vond ik ook erg irritant. Ik zal voorbeelden geven:

“Hij: zonder handelsmerk.
Hij: met het brandende gevoel dat hij iemand wilde doden.”
“Daar: zo rustig. Zo idyllisch. Tot vandaag.”
“Sebbe: lid van dezelfde gemeenschap als Teddy ooit.”

En deze voorbeelden komen uit één kort hoofdstuk!

Ik ben dus tot de conclusie gekomen dat Jens Lapidus geen auteur is voor mij.
Wat niet wil zeggen dat het een slecht verhaal was! Het verhaal zelf was erg goed en boeiend en de puzzelstukjes vallen op een knappe manier in elkaar aan het einde.
Maar door zijn schrijfstijl zal ik gewoon niet gauw een ander boek van hem pakken. Helaas…

Stockholm Delete
ISBN 9789400506930 – Uitgever: A.W. Bruna – 376 pagina’s – Verschenen: maart 2016 – Vertaald door: Jasper Popma en Clementine Luijten
Bestel je het boek via deze link bij Bruna, krijg ik er een kleine vergoeding voor.