Ren, Jack, ren – Ruth Ware

Het was de geur van bloed.
En zelfs toen begreep ik het nog niet. Hoe zou ik het dan kunnen begrijpen? Ik begreep het niet toen ik de rode vlekken op de vloer in de gang zag. Ik begreep het niet toen de klink van de woonkamer onder mijn hand glad en plakkerig aanvoelde…

KORTE INHOUD
“Jack en haar man zijn de beste inbraakspecialisten in het vak. Veel bedrijven huren hen in om hun beveiligingssystemen te testen, door middel van een inbraak. Hun laatste klus had een routineopdracht moeten zijn, maar dan gaat alles verkeerd. Als Jack thuiskomt is Gabe dood, en om alles nog erger te maken wijst de politie Jack aan als hoofdverdachte.

Jack slaat op de vlucht, maar merkt al snel dat ze geen kant op kan. Ze is vastberaden de echte moordenaar te vinden, maar tijdens haar zoektocht kan ze steeds minder mensen vertrouwen…”

Ik werd geframed.
Het was bijna niet te bevatten, en starend naar de telefoon in mijn hand wilde het niet tot me doordringen, ook al leek het de enige verklaring. Maar hoe dan? En waarom?

MIJN MENING
Altijd fijn, een nieuwe Ruth Ware! ‘Wat doe je als je wordt verdacht van de moord op je man?‘ Dat klonk meteen al pakkend! En wat ziet het boek er lekker aansprekend uit qua kleur!

Jack en haar man Gabe zijn inbreekspecialisten. Geen gewone dieven of hackers, maar ze worden juist ingehuurd door bedrijven om te ‘pentesten’; op zoek te gaan naar zwakke plekken in hun beveiliging. Fysiek en online. Jack doet het inbreekwerk, Gabe het hackwerk. Ze zijn een sterk en hecht team.
Op een avond na een routineklus, komt Jack thuis en treft Gabe dood aan. Vermoord… Wie zou zoiets doen? Waarom? En dan blijkt al gauw dat de politie Jack verdenkt van de moord! Ze is compleet in shock en besluit op de vlucht te slaan. Ze zal zelf op zoek moeten gaan naar de dader, want de politie lijkt zijn mening al gevormd te hebben. Maar kan ze lang genoeg uit handen van de politie én de moordenaar blijven?

Ik had even tijd nodig om lekker in het verhaal te komen, maar of dat aan concentratieproblemen lag, aan de ik-vorm (niks op tegen, maar soms is het nét niet helemaal fijn) of aan het gebrek aan lekkere vaart in het begin, dat weet ik niet zo goed. Wat ik gelukkig wel weet is dat ik gauw genoeg wél gegrepen werd en ik het boek toen nog maar lastig weg kon leggen…
Ik vind dit soort ‘inluis-verhalen’ altijd zó beangstigend! Dat je weet dat de hoofdpersoon niet de moordenaar is, maar alles door iemand zo gedraaid wordt dat het voor de politie/omgeving echt wel zo lijkt. Zij vertrouwen jou niet meer en jij weet ook niet meer wie je kunt vertrouwen… En zo vergaat het Jack ook. Compleet in shock door de dood van haar geliefde moet ze op de vlucht slaan, omdat ze vanuit de gevangenis – waar ze zeker in terecht zou komen, want íemand luist haar erin – niet kan bewijzen dat zíj́ niet de dader is. Ze zal zelf op zoek moeten naar antwoorden… Maar ja: ze staat er alleen voor, moet uit handen van de politie blijven, van de dader misschien ook wel, en wie kan ze vertrouwen?? Het gaat een paar keer bijna mis… Maar hoe moe ze ook is, hoe gewond ze ook is, ze moet en zal de dader ontmaskeren! Wat heeft ze nog te verliezen?? Ze is alles al kwijt…
Het lijkt een race tegen de klok, door het uit handen zien te blijven van wie er achter Jack aan zit, maar ook door de hoofdstuktitels. ‘Minus acht dagen’, ‘Minus zeven dagen’, ‘Minus zes dagen’, etc… Wat gaat dat betekenen??
Echt heerlijk spannend en meeslepend! En er kwam gelukkig ook steeds meer vaart in! Ik leefde enorm mee met Jack, die het zo ontzettend zwaar heeft.
Zal het haar lukken de dader te ontmaskeren? Zal ze haar naam kunnen zuiveren? Echt weer een hele lekkere, super spannende en pakkende thriller van Ruth Ware!