De gast – B.A. Paris

Iris staarde naar de gestalte die bovenaan de trap stond, met donker haar dat rond haar schouders viel, de zoom van de pijpen van een lichtblauwe pyjama fladderend om haar voeten.
‘Laure?’

KORTE INHOUD
“Wanneer Iris en Gabriel terugkeren van vakantie wacht hun een nare verrassing: Laure, een vriendin van de twee, is in hun huis getrokken. Ze slaapt in hun bed, draagt de kleding van Iris en heeft zelfs de inrichting veranderd. Het blijkt dat ze haar echtgenoot heeft verlaten na een affaire van hem. Iris en Gabriel willen er zijn voor Laure, maar die gedraagt zich steeds vreemder. Haar aanwezigheid zet de verhoudingen op scherp en geheimen uit het verleden komen aan de oppervlakte. En dan wordt het breekpunt bereikt…”

Ze was gewoon veel te lang gebleven. Plotseling was hij kwaad dat ze misbruik maakte van hun vriendschap en dat ze het zover had laten komen dat ze haar nu moesten vragen om te vertrekken.

MIJN MENING
Ik ben gek op de psychologische thrillers van B.A. Paris, ik las er al twee voor mijn blog en de afgelopen maanden een aantal exemplaren uit eigen kast, en nu ik deze nieuwste gelezen heb ben ik dan eindelijk helemaal bij!

Iris en Gabriel zijn op de terugweg van een moeizame vakantie. Er is daarvoor iets gebeurd wat Gabriel flink geraakt heeft, maar in plaats van nader tot elkaar te komen, drijven ze alleen maar verder van elkaar af. En dan blijkt bij thuiskomst dat ze een onaangekondigde logee hebben: Franse vriendin Laure is bij haar man Pierre (de beste vriend van Gabriel) weggegaan nadat ze ontdekte dat hij een kind bij een ander heeft. Ze heeft in hun bed geslapen, draagt de kleding van Iris en heeft de keukenkastjes anders ingedeeld. Ze maakt het zich wel erg thuis…
Natuurlijk laten ze hun verdrietige vriendin een tijdje blijven, maar Laure lijkt niet echt van plan terug te keren naar Parijs en contact met Pierre verloopt ook zéér moeizaam, zelfs Gabriel krijg hem niet te pakken…
Weken gaan voorbij en Laure is nog steeds bij Iris en Gabriel, die zelf ook nog hun (huwelijks)problemen hebben. De spanningen lopen steeds hoger op. Hoe lang kan dit nog goed gaan?

Het boek begint met een lekker prikkelende proloog waarin iets erg gebeurt, al weet je nog niet precies wat en met wie… Dan ga je vier maanden terug in de tijd en kom je de voorafgaande gebeurtenissen te weten, hoe de onderlinge spanningen steeds meer oplopen en welke personen er allemaal een rol spelen in het geheel…
Het verhaal is zoals ik gewend ben meteen erg meeslepend, maar níet meteen erg spannend. Het duurde zelfs erg lang, vond ik, voordat het echt een beetje spannend werd. Toch is er wél de hele tijd al dat gevoel van onheil tijdens het lezen, want je weet door de proloog al dat de boel ergens een keer gaat escaleren, alleen heb je geen idee wie/wat/waar/waarom/hoe? Wat gaat er nou uiteindelijk écht gebeurd zijn??
Ik vloog weer door het heerlijk vlot weglezende verhaal heen, mijn aandacht verslapte geen moment en ik wilde alleen maar door, door, door om erachter te komen hoe het zou gaan aflopen! Ik heb het boek dan ook in bijna één ruk uitgelezen, heerlijk!
Dus ondanks dat het voor mij meer een spannende psychologische roman dan een thriller was, heb ik onwijs genoten van het boeiende verhaal. Ik ben en blijf enorm fan van de psychologische thrillers/romans van B.A. Paris en kan me alleen maar heel erg verheugen op een volgende! (Mag van mij dan wel méér thriller zijn )