Witsnuit
Rio bladerde door de rest van het schetsboek en zag dat er minstens tien tekeningen in stonden van diezelfde walvis. Ze waren stuk voor stuk gemaakt met diezelfde liefde en zorgvuldige aandacht, maar bovenal, met datzelfde onbelemmerde geluksgevoel.

KORTE INHOUD 
“Rio’s moeder is opgenomen in een kliniek, daarom moet hij bij zijn oma in Californië gaan wonen. Een oma die hij nauwelijks kent. Het enige waar hij vrolijk van wordt, zijn zijn vriendin Marina en de walvisspottochten die haar vader organiseert.
Tot hij Witsnuit ontmoet: een reusachtige maar vriendelijke walvis. Er ontstaat een bijzondere vriendschap tussen de twee, en voor het eerst voelt Rio weer een sprankje hoop. Als Witsnuit plotseling vermist raakt, lijkt Rio de enige te zijn die dit mysterie op kan lossen.”

De anderen op de boot kwamen meteen naar de boeg toe, en vlak achter zijn schouder hoorde Rio het drukke geklik van de camera’s (…). Maar dat drong allemaal nauwelijks tot hem door, omdat de walvis vlak voor zijn gezicht hem heel bekend voorkwam.
‘Witsnuit!’ 

MIJN MENING 
Wat was ik verliefd op het vorige boek van Hannah Gold, De laatste beer, en wat keek ik uit naar dit boek, met weer zo’n grote rol voor de bijzondere band tussen mens en wild dier. Zou ik hier net zo van genieten?

Rio (11) moet naar zijn oma Fran in Californië, omdat zijn moeder opgenomen wordt in een kliniek. Gelukkig is hij daar niet mee, hij zou liever in Londen blijven en voor zijn moeder zorgen, zoals hij al jaren doet, én hij kent zijn oma amper! Hij voelt zich schuldig en boos… Rio sluit zich af en telt af tot de vier weken voorbij zijn en hij weer naar huis mag.
Maar dan geeft Fran hem een doosje met spullen van zijn moeder, waaronder een schetsboek vol schetsen van grijze walvissen, met name van eentje: ‘Witsnuit’. Ooit was zijn moeder gelukkig door de walvissen, zou dat nu ook weer werken? Rio besluit walvissen te gaan spotten om zijn moeder foto’s te sturen. Misschien vindt hij ‘haar’ Witsnuit zelfs wel?
Hij leert Marina kennen, een meisje van zijn leeftijd, wiens vader walvistochten organiseert. Hij en Marina worden al gauw vrienden, Rio mag vaak mee op de boot en blijkt zelfs een speciale gave te hebben om grijze walvissen te spotten… Dan ontmoet hij Witsnuit en ontstaat er een band tussen de kleine jongen en de enorme, vriendelijke walvis. Is er toch nog hoop op geluk? Voor Rio én voor zijn moeder? Wanneer Witsnuit vervolgens van de radar van de walvisspotters verdwijnt, weet Rio dat híj́ haar zal moeten vinden… Als hij zijn moeder niet kan helpen, dan toch wél haar walvis!

Laat ik beginnen met zeggen dat ook in dit boek weer de meest prachtige en levensechte illustraties staan van Levi Pinfold, ze brengen het verhaal en vooral Witsnuit nog meer tot leven!
En het verhaal… Mijn hart!!! Die arme Rio, die naar de andere kant van de wereld gestuurd wordt, naar een oma die hij niet kent. De boosheid daarover en de schuldgevoelens omdat hij zijn moeder niet goed genoeg heeft kunnen helpen, niet gelukkig heeft kunnen maken (totaal niet de verantwoordelijkheid van zo’n kind, natuurlijk! ). Hoe hij langzaam opbloeit door de oceaan, door de natuur, door de dieren en met name de Grijze Walvis. Hoe hij ontdekt wat hij kan, waar zijn passie ligt. Hij kan eindelijk zichzelf zijn, zonder zorgen… Hoe hij Witsnuit ontmoet en hoe er een heel bijzondere band ontstaat tussen dat kleine mensje en dat enorme wezen uit de oceaan, en dat het redden van Witsnuit helemaal verbonden raakt met het redden van zijn moeder… Zó mooi allemaal!! Zó ontroerend! Zó pakkend! Eenmaal begonnen met lezen kon ik niet anders dan doorlezen tot ik het hele verhaal verslonden had… En dan janken aan het einde!
Dit prachtverhaal is hartverscheurend en hartverwarmend tegelijk. En het meeslepende verhaal brengt meteen een mooie, heel belangrijke boodschap: bescherm de natuur, bescherm de oceanen, bescherm de wezens die daarin leven en zó belangrijk zijn, zoals de walvissen.
Wat heb ik weer genoten van dit verhaal! Van de moedige hoofdpersoon en van de magische band tussen mens en natuur. Héél erg mooi! Op naar meer graag! 

Het idee dat een dergelijke liefde afkomstig was van een wild dier zou raar moeten voelen. Vooral van een dier dat zo afschuwelijk was behandeld door de mens. Maar toch voelde het niet gek. Het voelde alsof deze liefde er altijd was geweest en ook altijd zou zijn. Alsof dit een band was die zo oud was als de tijd, en zo diep als de oceaan.

De verdwenen walvis 
ISBN 9789021473369 – Uitgeverij Volt – 312 pagina’s – Verschenen: juli 2023 – Vertaald door: Sandra C. Hessels – Illustraties: Levi Pinfold – Leeftijd: 10+