Vuurproef is het debuut van forensisch expert Carina van Leeuwen en is het eerste deel in de serie Unit Plaats Delict. CSI zoals het er hier in Nederland écht aan toe gaat.
Het gaat over Forensisch rechercheur Renee Spaan die de moord op een Haagse crimineel en zijn ex-vriendin moet op zien te lossen. Door allerlei bezuinigingen, en dus personeelstekort, wil de zaak niet erg vlotten. Ook privé heeft Renee het nodige aan haar hoofd; ze heeft de zelfmoord van haar vriendin nog niet verwerkt en ze weet niet goed wat ze moet met de kriebels die ze voelt voor vrouwelijke patholoog Chris.
Na het lezen van dit verfrissende debuut ben ik erg enthousiast en zeer benieuwd naar meer Unit Plaats Delict. Mijn volledige recensie vind je hier.
Voor de blogtournee rond het debuut van Carina van Leeuwen, Vuurproef, verschijnt er iedere werkdag van 14 tot en met 29 januari op een andere (boeken)blog een vraag aan Carina van Leeuwen en haar antwoord daarop, samen vormen al deze vragen en antwoorden één groot online interview.
Ik heb het stokje overgenomen van Haagse praatjes en geef hem door aan Connie Flipse. De volledige volgorde van opkomst vind je op de site van Not just any book en hier op mijn blog.
Tijdens het lezen van Vuurproef vroeg ik me af of alles wat Carina schreef over het (forensisch) onderzoek waarheidsgetrouw was, of dat er dingen in voorkwamen die in real life niet zo kunnen/horen gaan.
Het antwoord wat ik van Carina kreeg was het volgende:
“In Vuurproef lees je hoe Renee Spaan de forensische onderzoeken doet en dat is zoals het in werkelijkheid ook gaat. Het is hoe de realiteit is, dus geen TV-CSI.
Het grootste verschil is dat er ‘real life’ veel meer mensen en afdelingen bij betrokken zijn. Er zijn bergen administratie en in te vullen aanvraagformulieren, er zijn heel veel protocollen en regels waaraan je moet voldoen.
In grote onderzoeken zijn ook veel meer en andere (specialistische) politieonderdelen betrokken. Als ik die allemaal zou beschrijven en benoemen in mijn boek, komen er veel teveel namen in voor. Ik denk dat het dan (beroepsgrapje) dodelijk saai wordt om te lezen.
Wat op forensisch gebied niet zou kunnen en mogen is bijvoorbeeld wat Renee Spaan doet, als ze overtuigd is wie de dader moet zijn, dat ze op eigen houtje zijn DNA gaat verkrijgen omdat het niet via de officiële weg kan. Dat zou in het echte leven absoluut niet gebeuren op die manier. Maar, en dat is zo leuk aan schrijven, dat mag ik als auteur lekker wel doen. Zie het als een beetje genoegdoening voor wat ik in het echte leven wel eens zou willen, maar nooit zal doen. Een beetje mijn Dexter-momenten!”
Ik wil Not just any book en uitgeverij AW Bruna bedanken dat ik dit debuut vooruit heb mogen lezen en ik wil Carina van Leeuwen bedanken voor haar uitgebreide antwoord op mijn vraag, het heeft de leeservaring nog bijzonderder gemaakt.
Ik hoop dat er door deze blogtournee veel mensen geprikkeld raken om dit boek te gaan lezen!
Dag ‘Biebmiepje’,
Dankjewel voor deze goed onderbouwde recensie!
Ik vond het beantwoorden van de vragen erg leuk, maar ook leerzaam. Schrijvend vanuit praktijkervaring is het lastig te bedenken waar de vragen bij de lezers zullen liggen. Ook jouw vragen hebben me daarbij geholpen en neem ik mee in het volgende deel van Unit Plaats Delict met Renee Spaan.
Groet, en heel veel succes met je Blog,
Carina van Leeuwen
Wat leuk! Dank je wel, dit betekent heel veel voor me. Ik kijk uit naar het volgende boek, nu al zin om het te lezen. Veel schrijfplezier! En geniet lekker van alle Vuurproef-aandacht 🙂 Groetjes Judith