Neurodiversiteit

Toverslag – Elle McNicoll

~ biebmiepje ~ Leave a comment

De allereerste keer dat ik een van hen tegenkwam, was op de avond dat ik mijn opa voor het laatst zag.

KORTE INHOUD 
“Edinburgh is een wereld vol magische schepsels: elfen, feeën, waterwezens, noem maar op. Alleen niemand kan ze zien… behalve Ramya Knox.

Als haar grootvader is gestorven, ontdekt Ramya dat ze een oude gave heeft, een familiegeheim waarover niet gesproken wordt. Er gaat een wereld van spreuken en magie voor haar open. Ze gaat op pad om de waarheid te ontdekken over het Verborgen Volk. Maar de woorden van haar grootvader achtervolgen haar: ‘Kijk uit voor de Sirenen.’” Continue reading →

Laat ons zien wie je bent – Elle McNicoll

~ biebmiepje ~ Leave a comment

‘Zeg maar tegen die baas van je, die niet eens je naam kan onthouden, dat je zusje geen proefkonijn is.’ 

Korte inhoud 
“Cora is een eenling. Anders dan de rest. Als haar broer haar meeneemt naar het huis van zijn baas, verwacht ze dan ook niet dat ze vriendschap zal sluiten met diens zoon, Adrien. Maar Adrien weet wat het betekent om niet in de groep te passen, en het tweetal wordt onafscheidelijk.
Cora raakt geïntrigeerd door het werk van Adriens vader. Het Pomegranate Instituut maakt interactieve hologrammen van beroemde personen, zodat je je helden kunt ontmoeten alsof ze echt zijn. Die techniek willen ze ook toepassen voor ‘gewone’ mensen, zodat ze na hun dood nog door dierbaren kunnen worden bezocht. Een prachtig idee, want wie wil nou niet zijn verloren geliefde, vriend of ouder nog eens kunnen zien?
Cora wordt gevraagd om mee te werken aan het project, zodat ze bij het bedrijf kunnen bestuderen hoe ze ook een autistisch persoon goed kunnen weergeven. Maar Cora voelt steeds sterker dat er iets niet goed zit. En als ze op onderzoek uitgaat, komt ze diep in de problemen.” Continue reading →

Een soort vonk – Elle McNicoll

~ biebmiepje ~ 1 Comment

‘Mevrouw Murphy schreeuwde tegen me vandaag. (…) Omdat mijn handschrift zo slordig was.’ 

Korte inhoud
“Tijdens een schoolproject ontdekt de elfjarige Addie dat in het dorp waar ze woont, vroeger heksen werden vervolgd én gedood. Ze vindt het zo onrechtvaardig dat ze een monument wil oprichten voor de vrouwen die daar onterecht de dood vonden. Maar het dorp zit er niet op te wachten. Zo’n monument is alleen maar een herinnering aan een zwarte bladzijde uit de geschiedenis.

Addie laat het er niet bij zitten. Ze voelt zich verwant met deze vrouwen uit het verleden. Net als de ‘heksen’ vroeger, wordt zij nu raar aangekeken door mensen die haar anders vinden. Ze heeft namelijk autisme en reageert vaak niet zoals mensen verwachten. Addie begrijpt hoe machteloos de onterecht veroordeelde vrouwen zich moeten hebben gevoeld, want ze waren gewoon wie ze waren… net als zij.

Durft Addie, die zich het liefst op de achtergrond houdt, de strijd met haar dorpsgenoten aan?” Continue reading →