Er zijn tweeëndertig uur van mijn leven kwijt. […]
Zorg dat ik het me nooit zal herinneren.

Achterflap
“Op haar zestiende werd Tessa Cartwright door een seriemoordenaar voor dood achtergelaten op een akker in Texas, samen met de lichamen van drie andere slachtoffers. Ze was de enige overlevende, met slechts vage herinneringen aan wat haar was overkomen. Vanaf die dag stond zij bekend als een van de ‘Black-Eyed Susans’, een bijnaam die verwees naar de bloemen die groeiden op de vindplaats van de meisjes. Het was Tessa’s verklaring die de dader in de dodencel deed belanden. Althans, dat dacht ze…

Bijna twintig jaar later ontdekt Tessa bij haar huis een veld vers geplante, bloeiende Black-Eyed Susans. Ze gelooft dat het een teken is van de moordenaar, die nog vrij rondloopt. Bang geworden dat door haar nu een onschuldige vastzit, besluit ze de verdediging te helpen. Maar ze wordt geplaagd door flarden van herinneringen en vreest voor de veiligheid van haar dochter. Wat niemand weet is dat het angstige, fragiele meisje dat Tessa was, een muur van geheimen om zich heen heeft gebouwd.” Continue reading →