De boom was zo oud als de wereld en zat vol knobbels en kloven. Zijn stam stond scheef en zijn kruin was verward, alsof hij net uit bed was gestapt.
KORTE INHOUD
“De boom is oud en stil. Aan een tak hangt een luiaard de hele dag roerloos voor zich uit te staren. Tussen de wortels slaapt een beer. Een mier marcheert dag in dag uit dezelfde weg langs de stam. Maar wat gebeurt er als de nacht valt en niemand de luiaard meer in de gaten houdt? Waarom is de kruisspin zo mager? En Betsie, de bladluis, zo moddervet? Waarom kijken die twee snoeken in het meertje bij de boom zo chagrijnig? En die bonte boomeekhoorn – heeft die nou een horloge om?”
De boom was zo groot als een wereld, en als je wat onvoorzichtig tussen de takken door dwaalde, dan was je zo verdwaald.
MIJN MENING
Ik had al kennisgemaakt met Yorick Goldewijk door zijn prachtige jeugdboek Films die nergens draaien (iets heel anders dan dit, hoor), en van de illustraties van Jeska Verstegen ben ik al langer fan, dus dit kon haast niet anders dan een pracht van een boek zijn! (En, ja, dat ís het!)
De boom is zo oud als de wereld en zo groot als een wereld. En: hij zit vol leven! Een luiaard die met smart wacht op de nacht, zodat hij eindelijk eens los kan gaan. Een maanvlinderrups die helemaal geen zin heeft om te veranderen in een maanvlinder, ze is tevreden zoals ze is. Een kruisspin die eigenlijk helemaal geen levens wil nemen, maar toch moet eten. Een bruine beer in winterslaap in het hol onder de boom, die nog niet toe is aan de lente. Een steenuil die denkt dat hij misschien wel gewoon een steen is…
En zo leven er nog veel meer wonderbaarlijke dieren in/om de boom met ieder hun eigen verhaal!
De anderen wilden meer, verder, mooier.
Maar hoeveel is meer? Waar is verder? En mooier, wat valt daar nou over te zeggen?
Zij hoefde niet meer, niet verder, niet mooier.
Gewoon, zo, dat was wat ze wilde.
Ik was begonnen met dit boek voor te lezen aan de kinderen (9 & 12), omdat het zulke fijne losse (maar niet helemaal!) dierenverhalen zijn. Maar de smaak van mijn kinderen was het helaas niet. Zij vonden het filosofische aspect een beetje te vaag. Ikzelf genoot juist enorm van de bijzondere verhalen over de bijzondere, maar toch ook doodnormale dieren en hun dagelijkse beslommeringen! Ik heb het boek toen dus van voor af aan gewoon lekker zelf verslonden…
Prachtig die hele wereld in en om zo’n oeroude boom! Wat daar allemaal leeft, hoe ze allemaal leven en met allemaal een eigen stem en eigen gedachten… Allemaal losse verhalen, die toch ook allemaal mooi samenhangen. Steeds meer steekjes naaien het tot de lappendeken die er aan het eind ontstaan is.
Het zijn filosofische, haast poëtische dierenverhalen, en er zit heerlijk humor in (Waarom zit bladluis Betsie opeens zo ontzettend vol? ). Heel bijzonder! Een beetje vreemd hier en daar, maar: wél lekker! Ik hou ervan!! Die magische natuur… (Mijn favoriete verhalen: De boom…, De maanvlinderrups, de bruine beer & De steenuil)
En al die toch al levendige verhalen komen hélemaal tot leven in de práchtige illustraties van Jeska! Wow, wat ben ik (weer) verliefd op haar werk! Ik zou ze wel allemaal willen delen hier, ze zijn stuk voor stuk betoverend mooi! (Mijn favorietste illustraties: De boom, De maanvlinderrups, De boerenzwaluw, De bruine beer & De steenuil)
Kortom: een betoverend geheel, dit boek voor jong en oud, over een boom die vol leven zit!
Het zette hem wel aan het denken. Wat ben je nou eigenlijk? Ben je wat je bent? Of wat je denkt dat je bent? Of wat anderen denken dat je bent?
De boom die een wereld was
ISBN 9789021685373 – Uitgeverij: Ploegsma – 80 pagina’s – Verschenen: februari 2024 – Illustraties: Jeska Verstegen – Leeftijd: 6+