Atta – Jolien Janzing & Linde Faas

Ze was geboren om haar eigen gang te gaan, maar niemand leek daar ooit rekening mee te houden.

KORTE INHOUD
“Atta is een eigenwijs Mengelmeisje. Ze heeft er genoeg van om met de vrouwen en kinderen bessen te verzamelen. Ze wil op jacht! Dus sluipt ze achter de mannen en jongens aan… maar haar avontuur krijgt een andere wending dan ze verwacht als ze oog in oog komt te staan met een woedende mammoet.

Op de vlucht raakt Atta de weg kwijt en belandt bij een Neandervolk. Ze wordt warm ontvangen door de vrouw die de stam leidt. Iets té warm zelfs… het lijkt wel of die haar niet meer wil laten gaan.”

‘Lafaards!’ riep Atta. Op dat moment zag ze de speer die Okon op de grond had laten vallen. Díé moest ze hebben.
‘Ik doe mee,’ fluisterde ze tegen zichzelf, ‘ik ga een mammoet doden.’

Ze draaide zich om en begon te rennen. Niks Atta de Mammoetjager, niks Atta de Krijger, maar Atta die rende voor haar leven.

MIJN MENING
Ik vind de historische romans van Jolien Janzing erg fijn en ik hou van de illustraties van Linde Faas, dus dit eerste jeugdboek van Jolien kon gewoon geen misser zijn!

Atta (11) is een Mengelmeisje van de Keverclan. (Mengels zijn de nakomelingen van de Howies en de Neanders.) Ze heeft een tamme wolf, Stol, en wil (net als hij) veel liever mee op jacht met de mannen, dan bessen te verzamelen met de vrouwen en kinderen. Waarom mag ze niet gewoon doen wat ze zelf wil?! Ze besluit stiekem de mannen achterna te gaan als die op jacht gaan! Maar als ze dan oog in oog komt te staan met een enorme mammoet, die ze wel eventjes te grazen zal nemen, zakt haar de moed in de schoenen… Ze moet rennen voor haar leven! En daarmee verdwaalt ze en raakt ze iedereen kwijt.
Atta wordt gevonden door een Neanderjongen, Noz, die haar meeneemt naar de Paardenclan, waar ze door de Neanders en hun cheffie Dottie met open armen ontvangen wordt. Wat zijn ze lief voor haar! Misschien wel ietsje té?? Voorlopig komt ze nog niet naar huis…

Wat een prachtboek om te zien, hè?! En binnenin staan ook al zulke prachtige sfeervolle illustraties! Atta en haar bijzondere wereld van láng geleden komen helemaal tot leven! Ze passen zo perfect bij het heerlijke levendige verhaal! Een ideale combinatie.
En wat heb ik gesmuld van dit verhaal! Een bijzondere tijd om over te lezen; een avontuur in de prehistorie! Heerlijk die eigenwijze Atta, die helemaal geen braaf sprokkelaartje wil worden, maar gewoon op jacht wil gaan. Ze wil haar eigen weg gaan… Eerst is ze heel moedig en zal ze wel even een mammoet doden, maar dan is ze opeens een bang en verloren meisje als ze wegrent van de boze mammoet, verdwaalt en zielsalleen in de wildernis moet overleven. Ze verkeert tijdens haar verblijf bij de (iets te) hartelijke Neanders in tweestrijd, want eindelijk heeft ze een ander leven, maar: ze mist thuis ook verschrikkelijk… Zou ze niet toch liever thuis bij haar eigen clan weer een braaf sprokkelaartje zijn? En komt ze ooit nog thuis??
Het verhaal is heerlijk avontuurlijk, meeslepend (ik kon niet stoppen met lezen!), spannend, grappig en warm. Leuk om te beleven hoe die moedige Atta moet opgroeien en haar eigen weg moet zoeken, dat ze flink de verschillen ziet tussen de Mengels en de ‘lompe’ Neanders, maar ook overeenkomsten vindt. En dat ze voor moeilijke keuzes komt te staan… Wie wil ze zijn? Waar wil ze thuishoren?
Echt een heel leuk prehistorisch avontuur! Ik heb er van begin tot eind heel erg van genoten.