Grijs – Carlie van Tongeren

Kom op, Chaja! Er is niets gebeurd, die avond. Niet echt. Niets ergs, in ieder geval. Je wilde hem, dus dan wilde je dit ook.

Korte inhoud
“Ze heeft toch geen nee gezegd?

Maar ze heeft toch ook geen ja gezegd?

Na een avond dansen en flirten tijdens het laatste strandfeestje van de zomer, lopen Chaja en Wes samen de duinen in. Beiden houden echter een ander gevoel over aan wat er daar gebeurt. Wes is trots op zijn verovering, hoewel hij weleens betere seks heeft gehad. Chaja had iets heel anders voor ogen toen ze meeliep en geeft zichzelf er de schuld van dat ze Wes niet heeft gestopt. Wat is de impact van deze avond als ze elkaar weer zien op school?

Grijs is een allesbehalve zwart-wit verhaal over consent.”

Waarom doet ze zo raar?
Nog steeds.
Of alweer.
Die avond op het strand eindigde ook al zo… vreemd.

Mijn mening
Dit is de tweede Blossom Books Shortie (korte, toegankelijk geschreven novelles) van Carlie van Tongeren, waar de vorige over schuld ging, gaat deze YA-novelle over consent.

Ze heeft toch geen nee gezegd?
Maar ze heeft toch ook geen ja gezegd?

Chaja en Wes hebben een geslaagd laatste strandfeestje van de zomervakantie, een avondje dansen en flirten. Maar over de afloop van die avond, vanaf het moment dat ze met zijn tweetjes wegliepen van de anderen, zijn de gevoelens verschillend…
Chaja zit maanden later nog met een traumatisch geheim en geeft zichzelf de schuld van wat er gebeurd is. Wes is blij met zijn verovering (zijn vrienden hadden niet verwacht dat het hem zou lukken), maar vindt wel dat ze moeilijk deed – hij houdt van ‘lekker makkelijk’ – en nu op school erg raar doet tegen hem…
Hoe lang duurt het voordat de bom barst?

Ik had niet met Wes mee moeten gaan.
Ik had nee moeten zeggen.
Ik had hem weg moeten duwen. (…)
Als ik toen niets deed, waarom zou ik nu dan mogen klagen?

Wat een aangrijpend verhaal… Ik leefde van begin tot eind onwijs mee met Chaja die het zo moeilijk heeft en vooral zichzelf de schuld geeft van wat er gebeurde die avond. En ik was zo boos op die eikel van een Wes, met zijn ‘zomerprojectje’ en zijn stoere gelul tegen zijn vrienden… Ik had er gewoon buikpijn van!
Chaja is duidelijk getraumatiseerd, ze heeft het al die tijd geheim gehouden en zit vol schuldgevoelens en angsten, maar het geheim begint te zwaar te wegen… Wat kan ze doen? Wie kan ze in vertrouwen nemen?
Gelukkig is er ook iemand die Wes hoort opscheppen en hem doet nadenken over wat er die avond gebeurd is en of hij niet een grens over gegaan is… Zal hij tot het besef komen…?
Je leest het verhaal vanuit wat klasgenoten van Chaja en Wes, over hoe zij die ene avond beleefd hebben, en daarnaast vooral vanuit Chaja en Wes, zodat je allebei hun gevoelens over die avond meekrijgt en hoe het zich in de maanden erna allemaal ontwikkelt. Zo krijg je een heel breed beeld, vol verschillende ideeën en gevoelens, verschillende kanten van het verhaal. Niet alles is duidelijk zwart-wit is, maar eerder grijs…
Het verhaal leest heerlijk vlot weg en hield me van begin tot eind in zijn greep. Echt weer een kort maar krachtig verhaal!
Wat goed dat dit toegankelijke verhaal er is! Hopelijk stemt het tot nadenken… En misschien geeft het sommigen ook steun…