Morgen zal het beter gaan – Tatiana de Rosnay

Candice dacht aan de oorbellen, die een cadeau van haar vader waren geweest, en aan haar sjaal, haar elegante mantel. Vanmorgen, toen die vrouw haar kleren uitzocht, had ze geen idee gehad van wat haar vanavond zou overkomen.

Korte inhoud
“Op weg naar de crèche van haar zoontje is Candice getuige van een auto-ongeluk waarbij een oudere vrouw, Dominique, zwaargewond raakt. Er ontstaat een bijzondere band tussen de twee vrouwen, maar Candice’ vrienden zijn achterdochtig; Dominiques rol in het leven van Candice en haar zoontje wordt steeds groter. Klopt dit wel? Tegelijkertijd komt ze erachter dat haar vader een dubbelleven heeft geleid. Hij blijkt meerdere geheime relaties te hebben gehad, waarvan Candice nooit geweten heeft. De spanningen en emoties lopen almaar hoger op. Er ontspint zich een zolaësk familiedrama, vol plotwendingen, intriges, geheime liefdes, mysterieuze brieven en jaloezie; Dominique vertoont gelijkenissen met Zola’s maîtresse en woont in hetzelfde appartement, en de geschiedenis lijkt zich te herhalen.”

Ze had het idee dat ze iets boosaardigs – de parels, de mobiele telefoon – binnen de veilige muren van haar huis had gebracht. Alsof ze iets roekeloos had gedaan dat alles aantastte, zelfs de lucht die ze inademde.

Mijn mening
Ik ben gek op de heerlijk meeslepende romans van Tatiana de Rosnay, dus was dolblij toen deze nieuwste gesigneerd en wel naar me toe kwam om te lezen & bespreken!
(Er had misschien wel voorin/achterop het boek een Trigger Warning mogen staan, omdat er een eetstoornis in voorkomt, Candice heeft namelijk boulimia en dat speelt een grote rol.)

Candice (28) is op een avond na het werk op weg om haar zoontje (3) op te halen als er voor haar neus een vrouw wordt aangereden. Ze schiet te hulp en probeert de zwaargewonde dame (60+) gerust te stellen. Later gaat ze naar het ziekenhuis om te kijken hoe het gaat met deze Dominique en als blijkt dat ze niet echt familie of vrienden heeft, voelt Candice zich een beetje verantwoordelijk voor de vriendelijke, dankbare vrouw. Ze blijven contact houden en er ontstaat een warme band. Dominique, die stapelgek is op schrijver Émile Zola en zelfs in het appartement woont van zijn maîtresse, laat Candice kennismaken met zijn werk en leven. Zola zal een grote rol gaan spelen in de tijd die volgt…
De familie en vrienden van Candice vragen zich steeds meer af of ze zich niet te veel laat inpalmen door deze wildvreemde dame. Zeker als ze een steeds grotere rol in het leven van Candice en haar zoontje begint te spelen…
Ondertussen worstelt Candice met haar eigen grote geheim: ze heeft al jaren boulimia, wat flink verergerd is sinds het overlijden van haar vader aan corona, en het wordt steeds moeilijker het verborgen te houden. Én haar zus Clémence heeft tussen hun vaders spullen een verstopt mobieltje gevonden met een geheimzinnige mailwisseling. Wat had hij voor geheimen? Wil Candice het wel weten?

Hoe moest je haar nou omschrijven, die Dominique? Ze was aandoenlijk en ergerlijk tegelijk. Sympathiek én irritant. (…) Haar intense persoonlijkheid was even fascinerend als afstotend.

Ik werd van begin tot eind helemaal gegrepen en meegevoerd in dit heerlijke verhaal! Het leest heel fijn weg en is zo meeslepend dat ik het niet kon wegleggen voor ik wist hoe het zou aflopen. Door, door, door! Het verhaal is mysterieus en spannend – wat is Dominique nou precies voor vrouw? wat wil ze nou precies? is Candice te goed van vertrouwen? – en aangrijpend ook door de privé strubbelingen van Candice die al jaren in het geheim worstelt met haar eetprobleem en waarop nu ook nog de geheimen uit het verleden van haar vader komen…
Is Dominique niet helemaal zuiver? Is Candice een beetje doorgedraaid? Het is in ieder geval een complexe relatie vol geheimen en leugens, maar ook vol warmte en liefde…
Bijzonder hoe Tatiana zelfs weer de gebouwen die een belangrijke rol in het verhaal spelen laat spreken én het leven van deze twee vrouwen verweeft met dat van Émile Zola en zijn werk en vrouwen… Zoals Candice aan de lippen van Dominique hangt, die de meest prachtige verhalen weet te vertellen, zo hing ik aan de lippen van Tatiana die me dit bijzonder mooie, super meeslepende verhaal vertelde… Zó fijn! Ik heb echt ontzettend genoten van deze roman. Weer een échte Tatiana. En het smaakt zoals altijd naar meer, meer, meer!