ISBN 9789022997130
Uitgever: AW Bruna
736 pagina’s
Verschenen: 11 februari 2014
Originele titel: I am Pelgrim
Vertaald door: Henk Popken

“‘De enige thriller die je dit jaar moet lezen.’ – Yorkshire Post

Pelgrim is de codenaam van een man die niet bestaat.
De geadopteerde zoon die uitgroeide tot een van de beste spionnen. De regisseur van een uiterst geheime eenheid binnen de Amerikaanse spionagedienst. Een man die, voordat hij van de aardbodem verdween, het ultieme boek schreef over forensisch onderzoek.
Het is datzelfde boek dat hem een jaar later in een obscuur hotel in Manhattan doet belanden, waar het lichaam van een onherkenbaar verminkt jonge vrouw is gevonden.
Maar wat begint als een moordonderzoek zonder aanwijzingen, verandert in een zoektocht naar een onbekende vijand die een weerzinwekkend plan tot uitvoer wil brengen.

Terry Hayes is een oud-journalist en -scriptschrijver. Op 21-jarige leeftijd werd hij aangesteld als correspondent in New York. Twee jaar later werd hij onderzoeksjournalist, politiek commentator en columnist. Nadat hij ontslag had genomen werd hij producent van een invloedrijk actualiteitenprogramma en schreef hij diverse scripts voor bekende Hollywoodfilms. Terry Hayes is getrouwd en heeft vier kinderen. Ik ben Pelgrim is zijn debuut.” (bron: www.awbruna.nl)

“Er zijn van die plekken die ik me mijn hele leven zal herinneren: het Rode Plein gegeseld door een hete wind, de slaapkamer van mijn moeder aan de verkeerde kant van 8-Mile Road in Detroit, de eindeloze tuinen van een welgesteld pleeggezin, een man die me wilde vermoorden in een verzameling ruïnes bekend als het Theater van de Dood.
Maar niets zit dieper in mijn geheugen gegrift dan een armoedige kamer in New York…”

Deel 1:
Het verhaal van een in een armoedige hotelkamer in New York gevonden vermoorde vrouw, liggend in een bad vol zwavelzuur, compleet onherkenbaar. De kamer is zo grondig schoon dat het het werk van een professional moet zijn. De hoofdpersoon van Ik ben Pelgrim, een “geest” (de naam “Pelgrim” wordt pas op de helft van het boek genoemd), herkent de werkwijze uit het boek over moderne forensische onderzoekstechnieken dat hij ooit schreef. Bij het uitgebreide onderzoek stuit de politie op een verbrand papiertje waar nog een paar nummers zichtbaar zijn, het lijkt om een telefoonnummer te gaan. Het netnummer van Turkije, het kengetal van Bodrum. Een plaats die nare herinneringen oproept bij Pelgrim.

En daarnaast het verhaal van Pelgrim, hoe hij nadat zijn moeder vermoord werd, met zijn vader al jaren uit zicht, opgenomen werd in een rijk pleeggezin. En hoe hij zich daar altijd heeft voorgedaan zoals hij dacht dat zij wilden, altijd een masker op had. Eigenlijk een geboren geheim agent. Na zijn studie medicijnen en psychologie wordt hij gerekruteerd als spion voor het supergeheime elitekorps “Division” waar hij het al gauw tot “Cowboy van Dienst” weet te schoppen, een hele hoge functie.
Na 9/11, iets wat geheime inlichtingendiensten zwaar aangerekend wordt, besluit Pelgrim het spionnenleven achter zich te laten en zich terug te trekken in Parijs.
Daar wordt hij opgespoord door Ben Bradley, rechercheur moordzaken van de NYPD.

“Met belachelijk weinig informatie en nog minder tijd kreeg ik de taak om datgene te vinden wat iedere geheim agent het meeste vreest: een man zonder radicale connecties, geen enkele vermelding in welke database dan ook en zonder strafblad. Een onbeschreven blad, een geest.”

Deel 2:
Het verhaal van “De Saraceen”, nog een geest, een Saoedi-Arabische man die na de onthoofding van zijn vader een steeds extremere moslim wordt en zint op wraak, om die wraak te kunnen nemen besluit hij dat hij het “probleem” het beste bij de kern aan kan pakken: de VS. Na jaren van voorbereiding, gevechtstraining en een studie medicijnen heeft hij het ultieme wapen uitgevonden…

Ben Bradley had Pelgrim nooit moeten kunnen vinden, er hadden geen sporen naar hem mogen leiden. Pelgrim besluit terug te gaan naar New York om de sporen die er kennelijk toch zijn grondig uit te wissen. Hij raakt onbedoeld bevriend met Bradley en zijn vrouw en wordt door de rechercheur af en toe om hulp gevraagd bij moordzaken.

“’We hebben een naam nodig, iets waaraan we je kunnen herkennen,’ voegde de president eraan toe. ‘Heb je nog voorkeuren?’
… ‘Pelgrim,’ antwoordde ik kalm.
… ‘Oké, dat wordt het dus: Pelgrim.’”

Deel 3:

Pelgrim wordt op een dag weer het spionnenleven ingesleurd voor nog één laatste zaak, omdat hij de perfecte man ervoor is: hij moet De Saraceen zien te vinden voor het te laat is…
Hij wordt naar Turkije gestuurd om daar een kruimelspoor te volgen. Omdat hij een alibi nodig heeft wordt bedacht dat hij daar als FBI agent heen gaat die de dood van een Amerikaans staatsburger komt onderzoeken. Een rijke jonge man die een paar dagen eerder in Bodrum zelfmoord zou hebben gepleegd. Er blijkt meer aan de hand te zijn en Pelgrim accepteert de doodsoorzaak niet zonder meer. De zaak krijgt echt hem te pakken.
Ondertussen gaat de jacht op de identiteit van De Saraceen ook gewoon door…

“We hadden een naam, we hadden een identiteit, we hadden een man op wie we konden jagen.”

Deel 4:

Pelgrim lijkt De Saraceen te hebben geïdentificeerd. Het spoor leidt hem naar Saoedi-Arabië. Wat volgt is een bloedstollende race tegen de klok en een ontzettend spannende ontknoping…

Door een enorm enthousiaste blog van AW Bruna’s Saskia Hausel over dit boek, waarin er niet veel over de inhoud werd prijsgegeven, maar je wel enorm lekker gemaakt werd, reageerde ik op de oproep om je op te geven als vooruitlezer. Aangezien de oproep zo’n succes was heeft de uitgeverij besloten er een blogtournee van te maken, en ik ben een van de gelukkigen die mee mag doen! De lijst met deelnemers vind je hier.

Ik heb er voor mijn doen lang over gedaan om dit boek uit te lezen en niet alleen doordat het zo’n dikke pil is. Als het een eigen boek was geweest moet ik eerlijk toegeven dat ik het na deel 1, of misschien deel 2, had opgegeven. Dat komt omdat het genre spionage/terrorisme, meer dat van mijn man is dan van mij (waarmee ik niet wil beweren dat het een mannenboek is!). Baldacci, Ludlum, Clancy, ik ben ervan overtuigd dat het goede schrijvers zijn, maar mijn smaak is het gewoon niet, terwijl manlief ze wel verslindt. En omdat het verhaal wel heel erg gedetailleerd is met veel verhaallijnen, er gebeurt zoveel dat het mij af en toe verwarde.
Maar het was een recensieboek en er waren al zoveel enthousiaste berichten over, dat ik vond dat ik door moest en uiteindelijk blij ben dat ik hem uitgelezen heb!
Feit is namelijk dat het gewoon een goed en sterk verhaal ís, daar kun je niet omheen. Het verhaal zit heel goed in elkaar, de personages en hun achtergronden zijn flink uitgediept, het verhaal is beangstigend realistisch en Terry Hayes weet op een knappe manier alle verhaallijnen aan elkaar te knopen. Er is geen puzzelstukje wat overbodig blijkt te zijn geweest aan het einde van het boek.
Vanaf deel 3 begon er voor mij ook echt een James Bond-vaart in te komen en veel meer spanning, dus de laatste twee delen heb ik wel in no time uitgelezen.
Ik hoop dat er een verfilming komt van dit boek, want dit verhaal vraagt erom om op het witte doek te verschijnen. Mijn uiteindelijke conclusie is dan toch dat ik Ik ben Pelgrim een top spionage thriller vind die ik, als ik sterren zou geven, vier sterren zou toedelen. Misschien niet “de énige thriller die je dit jaar moet lezen”, maar toch zeker wel een must read.

Jenny van Jennysbookcase en ik hebben Ik ben Pelgrim ook gebombardeerd tot boek van januari en februari in onze Boekenwurmenclub. Wat zij van het boek vindt lees je hier.

Follow my blog with Bloglovin