Spiegels herinnerden me er altijd aan waarom ik naar Fabelhuis was gebracht. Zolang ik er niet in keek, maakte het niet uit wat voor kleur of wat voor haar ik had; dan kon ik gewoon mezelf zijn en vergeten dat ik een van de ‘bruine baby’s’ was die niemand hier wilde hebben.

KORTE INHOUD 
“Wanneer Heather voor de zoveelste keer wordt overgeplaatst naar een nieuw kindertehuis, verwacht ze er niet veel van. Want voor kinderen zoals Heather – dochter van een Afro-Amerikaanse soldaat en een witte vrouw – is er geen veilige plek in de jaren 50. Maar al snel komt ze erachter dat alle inwoners van dit gigantische, wild begroeide landgoed buitenstaanders zoals zij zijn, zelfs mevrouw Isolde, de ongewone directrice van Fabelhuis. Met haar nieuwe vrienden Arlene, Nat en Lloyd ontdekt Heather dat er in de bossen van Fabelhuis een doorgang is naar een andere wereld; een wereld met faevolk, ridders en mythische helden. Wanneer de Fae Fabelhuis en alle bewoners gevangen nemen om zo het landgoed mensvrij te maken, besluit Heather haar vrienden te redden.” Continue reading →