Samenvatting

“Ze ligt begraven onder een zilverberk, in de buurt van de spoorrails, en haar graf is een cairn. Een hoopje stenen, meer niet eigenlijk.”

Rachel was ooit gelukkig met Tom maar er ontstonden problemen, zij raakte aan de drank en ze gingen uit elkaar. Nu zit ze elke ochtend in de trein van 8:04 naar Londen, die bijna elke dag bij hetzelfde rode sein moet stoppen zodat ze een goed kijkje krijgt op een huis vlakbij waar ze zelf ooit gelukkig was. Ze raakt geobsedeerd door de man en de vrouw die ze daar vaak ziet. Ze noemt ze ‘Jess en Jason’ en ze fantaseert een heel leven voor ze bij elkaar. Zij zijn alles wat zij ooit was.
Maar op een dag ziet ze ‘Jess’ met een andere man en als zij kort daarop blijkt te zijn verdwenen, stapt Rachel met haar verhaal naar de politie en naar ‘Jason’. Maar of dat wel zo verstandig is geweest? Wat heeft Rachel zelf met deze zaak te maken? Wie kan ze vertrouwen als ze zichzelf niet eens kan vertrouwen? Continue reading →