“In Man o Man, het debuut van Marcha de Groof, wordt hoofdpersoon Sara keer op keer geconfronteerd met het mannelijk falen. Eerst gaat haar relatie uit omdat ze haar vriend in bed aantreft met een ander, dan ontmoet ze tijdens het uitgaan een leuke man die hartstikke bezet blijkt te zijn. Of toch niet? Sara vindt Menno leuk, maar ze weet zo langzamerhand niet meer wat en wie ze nou moet geloven. Hoe graag ze ook zou willen dat Menno de ware is, ze durft er niet op te vertrouwen. En dat zou weleens terecht kunnen zijn.”

Als de deur achter hem dichtvalt, besef ik dat die kus misschien wel de laatste is geweest.