‘Ja, Arthur. De snoepfabriek is van jou,’ bevestigde meneer Vodders. (…) ‘Snoepfabriek. Snoepshops. Snoepgeld. Huize Snoep… eh, ik bedoel Huize Honingsteen. Alles. Inclusief het tuingereedschap.’ 

Korte inhoud
Arthur McBell heeft net een fortuin geërfd. En een gigantisch huis. En… een SNOEPFABRIEK.
Leuk toch? En hij leefde nog lang en gelukkig, zou je denken…
MAAR DAN HEB JE HET MIS.
Het leven is niet alleen maar suikergoed en karamels daar in McBells snoepfabriek. Er is iets aan de hand. Iets verdachts. Iets bovennatuurlijks. Iets duisterders dan een muizenkeutel in je verjaardagstaart. En als Arthur het raadsel niet op tijd kan oplossen, dan gaat zijn zoete, karamelgeurige toekomst sneller in rook op dan een bolletje vanille-ijs dat smelt in de zon. Want dan zal de fabriek voorgoed de deuren moeten sluiten…  Continue reading →