Geloof me, ik ben geen fan van vogels. Die veren blijven altijd in mijn keel steken en ik wil al helemaal niet door ze gewekt worden. Ik krijg mijn onweerstaanbare uiterlijk niet voor niks, hè?

KORTE INHOUD 
“Het is niet makkelijk om de GROOTSTE, BOOSTE WOLF van het Sprookjesbos te zijn. Het kost bergen energie om de hele dag op die vervelende biggetjes te jagen. En ik heb zo’n HONGER! Gelukkig heb ik een plan! Het enige wat ik hoef te doen is Roodkapje zover krijgen om de weg naar het huis van haar oma te wijzen… HUIUIUILLL!”

Nu het lente is, zal ik een tandje bij moeten zetten om weer in vorm te raken. Om de roedel en de rest van het bos te laten zien dat ik GROOT ben en BOOS, en dat er met mij niet te spotten valt.

De dag had een klein zilveren randje in de vorm van een meisje met een felrood kapje. Ze noemen haar Roodkapje. Niet echt origineel, ik weet het, maar zo gaat dat hier in het Sprookjesbos. Kat met laarzen? De Gelaarsde Kat. Een jonge zeemeermin? De Kleine Zeemeermin…

MIJN MENING 
Toen dit zeer aansprekend ogende boek binnenkwam, werd het meteen door Remy (13) gepikt en gelezen! En hij verklapte me alvast dat het een héél leuk boek was.

Het is lente in het Sprookjesbos en Grote Boze Wolf Laurens moet weer zorgen dat hij in vorm komt. Oefeningen doen dus én ETEN! Want hij heeft na een karige winter enorme HONGER!! Maar met het aan eten komen wil het niet vlotten… Niemand in het Sprookjesbos lijkt bang voor hem en Roodkapje weet hem steeds om de tuin te leiden als hij haar de weg naar het huis van oma probeert te ontfutselen… Hoe moet hij nou aan eten komen? Die vegetarische pasteitjes die hem steeds aangeboden worden kan hij toch zeker niet gaan eten?!

Ik ga naar de brug om te kijken of Roodkapje voorbijkomt. Dat kind wordt mijn eerste grote maaltijd van de lente. Punt uit.

Dit boek is inderdaad ontzettend leuk! Het leest heerlijk vlot weg, heeft leuke speelse stukken tekst en lekker veel grappige illustraties. Dit boek had ik zó uit! Het verhaal, in dagboekvorm, is ook zo heerlijk humoristisch met die ‘Grote Boze Wolf’ die wel denkt dat ie geweldig angstaanjagend is, maar door zijn roedel met de nek aangekeken wordt (nee! hij is uit eigen keuze een ‘lone wolf’! ) door de drie biggetjes uitgelachen wordt en door Roodkapje keer op keer bij de neus genomen wordt… Zo leuk al die bekende sprookjesfiguren die een rolletje spelen! De heks van Hans en Grietje komt bijvoorbeeld ook nog voorbij, Laurens belandt bijna in haar oven… Hoewel sommige dingen toch ook weer niet helemaal zijn wat ze lijken! Erg leuk gedaan!! En vegetarische pasteitjes spelen ook een grote rol… haha!!
Dit is echt een heerlijk vermakelijk verhaal, een humoristische alternatieve versie van het sprookje van Roodkapje en de Grote Boze Wolf. En alles vanuit het oogpunt van Laurens, want je leest zíj́n dagboek!
Remy en ik hebben al lekker om dit verhaal gegniffeld en ik weet zeker dat Levi (10) dit boek ook zal gaan verslinden!

Regende de hele dag.
In mijn hol gebleven.
At een pissebed.
Spuugde hem weer uit.
Een halfuur later had ik zo’n honger dat ik hem voor de tweede keer opat.
Wat is er met mijn leven gebeurd?

Het dagboek van de Grote Boze Wolf 
ISBN 9789000395644 – Uitgeverij: Van Holkema & Warendorf – 230 pagina’s – Verschenen: oktober 2024 – Vertaald door: Tosca Menten – Illustraties: Elisa Paganelli – Leeftijd: 8+