‘Ze zochten drie kandidaten die met een startkapitaal een jaar lang mochten proberen om een stroopwafelkoffietentje op te zetten in respectievelijk Rome, Parijs en New York.’ 

Korte inhoud
“De ouders, vriend en beste vriendin van Suze nemen het haar niet in dank af als ze spontaan ja zegt tegen een bizarre uitdaging. Samen met nog twee vrienden uit haar studententijd doet ze mee aan een wedstrijd van de Stroopwafelfabriek: wie maakt in één jaar de meeste winst met een koffietentje waar de stroopwafels vers worden gebakken? De hoofdprijs is honderdduizend euro, de verliezers zijn slechts een ervaring rijker. Suze gaat het in New York proberen, haar vrienden gaan naar respectievelijk Rome en Parijs.

Nog voordat ze in het vliegtuig stapt heeft Suze al spijt van deze ondoordachte actie, en als ze door een taxichauffeur in het upcoming maar nog behoorlijk criminele Bushwick, Brooklyn, wordt afgezet, zakt de moed haar al helemaal in de schoenen. Suze heeft haar leven tot nu toe beschouwd als een fijn verblijf in de ballenbak, maar het leven in Bushwick is rauw, eenzaam en vol heimwee. Gelukkig krijgt ze hulp van vier Mexicanen die haar koffietentje verbouwen, wordt ze gesteund door de kleurrijke buurtbewoners die dagelijks hun kopje koffie drinken aan de bewonerstafel, en vindt ze troost bij haar oppashond. Maar is dat genoeg om de hoofdprijs te winnen?”

Wat eerst nog een donker hol was, is nu een lichte ruimte met uitzicht op straat.

Mijn mening
Een nieuw boek van Astrid Harrewijn, dat kan alleen maar genieten zijn! Het is mij dan ook een compleet raadsel waarom ik De Stroopwafelshop zo lang heb laten wachten… Misschien toch onbewust weer zo’n boek wat ik gewoon niet alweer uit wilde hebben, omdat ik dan weer zo lang moet wachten op een nieuwe!

Suze (31) is zonder het te overleggen met haar baas, ouders, beste vriendin en vriend, de uitdaging aangegaan om een jaar naar New York te gaan om daar te proberen een succes te maken van een zelf op te zetten stroopwafelkoffietentje. De eigenaars van de Stroopwafelfabriek hebben drie mensen – eentje in Rome, eentje in Parijs, eentje in New York – het startkapitaal gegeven, het pand is geregeld en het verblijf, verder zullen ze het zelf moeten doen. Wie na dat jaar de meeste omzet maakt, wint 100.000 euro.
Eenmaal in New York blijkt het allemaal een beetje tegen te vallen… Suze komt terecht in een totaal verwaarloosd appartement, het pand voor haar zaakje heeft flink wat verbouwingen nodig (en tijd is geld) en ligt niet in de meest geweldige buurt. Ze voelt zich eenzaam, iedereen thuis is boos op haar, ze kent daar niemand, en ze vraagt zich af waar ze in hemelsnaam aan begonnen is. Maar: met de hulp van haar vier sympathieke bouw-Mexicanen en de bejaarde Ella lijkt er toch hoop voor Suze te zijn…

Ik leefde heel erg mee met de moedige Suze! De enorme uitdaging die ze aangaat zo ver van huis, het gebrek aan steun vanuit het thuisfront, de vriendschappen die ze opbouwt met de kleurrijke buurtbewoners… Het gaat niet alleen om de uitdaging winnen, het gaat misschien nog wel meer om de overwinning op zichzelf. Ze krijgt behoorlijk wat te verwerken, maar met de steun van de mensen om haar heen is er ook een hoop mogelijk. Ik heb niet alleen Suze in mijn hart gesloten, ook de bejaarde Ella en Rosie, hond Max(ie) en Suze’s vaste klanten; hele verschillende mensen, maar allemaal met een hart van goud!
Er zit heerlijk veel humor in het verhaal, ik heb flink zitten gniffelen, en het is een onwijs lief verhaal, maar het wist me ook flink te ontroeren! Wat een verrukkelijk boek is dit! (en niet alleen door al het lekkers wat voorbijkomt ) Ik heb zó zitten genieten van dit verhaal. Dank je wel Astrid!

… ik maak een mentale notitie dat ik nooit, maar dan ook nooit chocola laat rondslingeren. Die kans acht ik overigens klein. Aan het rondslingeren van chocola kom ik over het algemeen niet toe, want tegen die tijd is het allang op.

De Stroopwafelshop
ISBN 9789022587225 – Uitgever: Boekerij – 288 pagina’s – Verschenen: januari 2020