De taarten van Marie – Claire Sandy

De taarten van Marie
Samenvatting:
“Marie legde haar hand op het boek alsof het de bijbel was en legde fluisterend de gelofte af die ze eerder had verzaakt. ‘Volgend jaar om deze tijd,’ zei ze met gesloten ogen en een bonzend hart, ‘maak ik het spektakelstuk voor het schoolfeest. Dat zweer ik op de Mary Berry Complete Baking Bible.’”

Marie Dunwoody is een drukbezette vrouw die alle balletjes hoog probeert te houden. De baan van haar man Robert staat op het spel in verband met bezuinigingen, haar tandartspraktijk krijgt concurrentie aan de overkant van de straat, haar tienerzoon Angus sluit zich af voor zijn ouders en heeft een “relatie” met iemand waar hij alleen per mail contact mee heeft en ze heeft haar negenjarige tweelingdochters Iris en Rose teleurgesteld door in plaats van met het beloofde spektakelstuk te verschijnen op het schoolfeest aan te komen met een zielig stapeltje gekochte French Fancy’s (soort petit fours). En dan wordt ze ook nog eens steeds geconfronteerd met haar perfecte overbuurvrouw en aartsvijandin Lucy, die uiteraard met gemak een spektakelstuk op tafel zet. Continue reading

Barista! Zoete inval – Elsbeth Witt

Barista! Zoete inval
ISBN 9789401601856
Uitgever: Xander Uitgevers
199 pagina’s
Verschenen: februari 2014
Deel 2 van de Barista! trilogie

Achterflap:

“Twintigers met keuzestress,
het leven kan nog alle kanten op

Iris lijkt het goed voor elkaar te hebben: leuke vriend, mooi huis, afgestudeerd en op zoek naar een baan als psycholoog. Tot die tijd werkt ze bij Barista!. Onverwacht wordt ze overweldigd door intense gevoelens voor haar baas Luigi, en ontdekt ze dat ze helemaal geen psycholoog wil worden, maar liever de hele dag muffins en taarten bakt. Lukt het Iris het roer om te gooien, of blijft ze braaf aan de verwachtingen voldoen?
Zoete inval is het tweede deel in de Barista!-reeks.

Elsbeth Witt (1980) houdt zich bezig met alles wat met letters en boeken te maken heeft: webredactie, vertalen, bloggen, redigeren en haar favoriet: fictie schrijven.

Recensie:

“David, hun huis, haar werk… het hele plan dat ze heeft uitgestippeld voor haar leven. Het voelt alsof het allemaal uit haar handen glipt.”

Het eerste deel van de Barista! trilogie Koffie verkeerd, waarin Laura de hoofdrol speelde, eindigde ermee dat Laura en Malik op de avond van de singer-songwriterwedstrijd Iris zoenend met haar baas Luigi betrapten in zijn kantoortje. Zoete inval heeft Iris in de hoofdrol en gaat daar verder; Iris is die nacht thuisgekomen en is compleet in de war. Zijn zij en haar vriend David dan zo ver uit elkaar gegroeid dat ze gevoelens heeft kunnen krijgen voor Luigi, haar baas bij Barista!, de koffiebar waar ze samen met Laura en Sophie werkt?
Het was altijd de bedoeling dat het baantje bij de koffiebar tijdelijk zou zijn, tot ze zou worden ingeloot voor een vervolgopleiding. Maar Iris begint aan alles te twijfelen; haar perfect uitgestippelde plan van fijne relatie, mooi huis en goede baan als psycholoog lijkt helemaal in duigen te vallen door haar slippertje met Luigi. Haar relatie met David loopt al een tijd niet lekker, erg sfeervol is de nieuwbouwwijk waar ze pas een huis gekocht hebben eigenlijk niet en wil ze niet veel liever verdergaan met taarten bakken, in plaats van psycholoog te worden?
Juist nu heeft ze haar beste vriendin Laura hard nodig, maar Laura’s houding naar Iris toe is erg koeltjes, ze lijkt geen begrip op te kunnen brengen voor Iris haar situatie.
Als Iris oververmoeid en uitgedroogd in het ziekenhuis terechtkomt, is dat een keerpunt voor haar. Zal ze haar hart volgen of haar verstand?

Door het open einde van Koffie verkeerd kreeg ik meteen zin om door te gaan in Zoete inval. Helaas was het nog wachten op het verschijnen van deel twee, maar nu heb ik hem dan eindelijk kunnen lezen. En ik werd absoluut niet teleurgesteld! Ik heb wederom genoten van de fijne vlotte schrijfstijl van Elsbeth en het heerlijke romantische verhaal met een flinke dosis humor. Daarnaast begin je tijdens het lezen te kwijlen van al het lekkers wat Iris bakt in het boek, je ruikt en proeft de taarten en gebakjes gewoon. Heel leuk om na Laura nu Iris beter te leren kennen. Ook zij is een personage waar je van gaat houden. Het grappige is dat ik bij het vorige boek het idee had dat Luigi een onaantrekkelijke, saaie, wat oudere Italiaan was, maar nu blijkt het gewoon een Antonio Banderas look-a-like te zijn die lang niet zo nukkig is als je dacht.
Dit deel heb ik ook weer in één ruk uitgelezen en ik zie er door het open einde naar uit om Troost te kunnen lezen, waarin we de derde Barista, Sophie, beter gaan leren kennen. Eventjes geduld nog…

Follow my blog with Bloglovin