ISBN 9789491472121
Uitgever: Booklight
230 pagina’s
Verschenen: november 2012
Deel 1 van de Geloof-hoop-liefde-trilogie
“Wat doe je als je vrouw zich tegoed heeft gedaan aan losbandige seks? Dan neem je wraak! Wat doe je als je oog in oog komt te staan met degene die je jeugd tot een hel maakte? Dan neem je wraak! Maar wat doe je als je ontdekt dat je echtgenoot is getransformeerd in een wraakzuchtige man die alles heeft geënsceneerd?
Fien Bolhuis is achttien jaar getrouwd als ze vanuit een onverwerkt jeugdtrauma haar heil zoekt in een losbandige SM-seksaffaire. Wanneer haar man dit ontdekt, is er voor hem maar één optie: ze moet lijden. Hij bedenkt een kwaadaardig plan voor haar ondergang en brengt haar oog in oog met haar vroegere kwelgeest: de sadistische hoofdzuster die haar leven tot een hel maakte…
De losbandige vrouw is een aangrijpend verhaal over liefde, seks, macht en vergelding. Het is het eerste deel van de Geloof-hoop-liefde-trilogie.
Nynke Laanstra (Leeuwarden, 1965) creëert sinds haar prille jeugd al verhalen. Een ziekenhuisbed was toen haar decor en podium. De ervaringen nam ze mee in haar werk als PR-adviseur. Haar passie heeft ze omgezet in een missie: ze wil nog steeds vertellen, iets teweegbrengen, universele thema’s afstoffen en deze nieuw elan verschaffen, altijd op zoek naar de controverse.
De losbandige vrouw is haar debuut.”
“Voor Wim was het een gewone, maar pijnlijke buitenechtelijke relatie. Ik weet wel beter… Van een uit de hand gelopen slippertje was geen sprake. Integendeel. De hele affaire was rauw, meedogenloos, doordrenkt van een te riskant en losbandig passiespel. Als dat ooit uitkomt!”
Fien Bolhuis is een vrouw van 46 met een onverwerkt jeugdtrauma; als klein meisje lag ze vaak in het ziekenhuis waar ze geestelijk en lichamelijk mishandeld werd door de sadistische hoofdzuster, Zuster Woudstra. Ze heeft een losbandige, uit de hand gelopen, SM-affaire gehad met haar collega Lars. De affaire komt uit, maar de aard ervan niet en haar man Wim heeft het haar gelukkig vergeven. Tenminste, dat denkt ze…
Al gauw kom je erachter dat Wim een goede acteur is: van buiten de liefdevolle man die zijn vrouw niet kwijt wil en haar steunt in haar nieuwe start, haar nieuwe baan als directrice van een viersterrenverzorgingsresort voor welgestelde ouderen. Maar vanbinnen één brok haat en enorm wraaklustig. Fien zal boeten voor wat ze hem en hun dochters heeft aangedaan. Hij weet alles van de gruwelijke affaire dankzij Lars, die hem afperst. Wim kan voorkomen dat er iets van de affaire publiekelijk gemaakt wordt door te betalen voor alle foto’s en filmpjes die Lars van de SM sessies gemaakt heeft. Hoe meer Wim onder ogen krijgt, hoe meer hij walgt van Fien en overtuigd raakt van zijn plan om wraak te nemen.
“Ik heb het haar vergeven, denkt ze. Mooi niet. Never. Het is te walgelijk voor woorden.”
Lars zegt Fien dat hij haar door middel van hun heftige SM sessies van haar jeugdtrauma af kan helpen. Fien laat zich, gedrogeerd en wel, meeslepen door zijn (seksuele) charisma en overredingskracht en laat zich als seksslavin flink misbruiken, door hem en door anderen.
“Ik werd, door een onderdanige vrouw te zijn, opnieuw de sterke vrouw die ik ooit was. Dat was zijn overtuiging en werd de mijne.”
Dan wordt Fien op haar werk geconfronteerd met de demonen uit haar verleden als blijkt dat Zuster Woudstra (nu Mevrouw McCormick) in haar resort woont. In plaats van in te storten, zoals Wim, die achter deze confrontatie zit, voorzien had, voelt Fien zich alleen maar sterk en besluit ze om wraak te nemen voor zichzelf en alle andere hulpeloze kinderen die zo geleden hebben onder Woudstra’s bewind.
Heeft de affaire haar daadwerkelijk van haar trauma afgeholpen? Of heeft Lars haar simpelweg gebruikt om zijn zieke spelletjes te kunnen uitvoeren?
Fien krijgt dat gevoel steeds meer, zeker als ze erachter komt dat Lars Wim afperst en haar man dus veel meer weet dan hij doet blijken.
Heeft hun huwelijk nog een schijn van kans? Lukt het om af te rekenen met Lars? Of krijgt Wim zijn zin en lukt het hem om wraak te nemen op zijn vrouw?
De perspectieven van Fien en Wim worden in het boek afgewisseld, waardoor je een goede kijk krijgt in beider gedachten. Op veel momenten voel je de tweestrijd van Wim, je hoopt dat hij diep in zijn hart kijkt en zijn wraakzucht loslaat, maar dan ineens gebeurt er weer iets waardoor hij weer compleet omslaat. Ook bij Fien voel je de innerlijke strijd; is ze nou wel of niet genezen van haar verslaving aan Lars? Heeft hij haar gebruikt of geholpen? Moet ze wel wraak nemen op een seniel oud dametje?
De losbandige vrouw had in mijn ogen net zo goed een psychologische- als een erotische thriller genoemd kunnen worden (voor wie de term “erotisch” afschrikt). Het verhaal is een aaneenschakeling van psychologische spelletjes en verrassende wendingen. En heel sterk en pakkend debuut, waarna je door het open einde meteen zin hebt om het tweede deel te gaan lezen: De sluwe verleider.
